The Pride Parade - Don McLean

It started out quite simply as complex things can do

A set of sad transparencies 'til no one could see through

But least of all the one inside behind the iron glass

A prisoner of all your dreams that never come to pass

Alone you stand corrupted by the vision that you sought

And blinded by your hunger all your appetites are bought

But in spite of what becomes of you, your image will remain

A reminder of your constant loss, a symbol of your gain

And your friends acre together

Where the people are all gathered

All along the road you traveled all your days

And soon you have succumbed to what the others all believe

And though the lie affects them still it’s you that they deceive

And all at once you’re lost within the emptiness of you

And there’s no one left who’s near enough to tell you what to do

You’re left with nothing but your self-potential in the dark

Like tinder resting on a rock protected from the spark

But your fire just consumes you, you alone can feel the pain

And you stand in all your glory and you know you can’t complain

And your friends are together

Where the people are all gathered

All along the road you traveled all your days

But you are surely just as evil as the worst my tongue can tell

For you’ll never face my heaven and I’ll not endure your hell

You have lost your chance to mingle by your constant quiet lies

Deceptions hidden with your lips but spoken with your eyes

For I know you for what you are not for that’s really all you are

And your talents of a minor order seem to stretch too far

And we both know that this masquerade can’t carry on too long

You’re deep inside the pride parade but where do you belong?

And your friends are together

Where the people are all gathered

All along the road you traveled all your days

Het begon heel eenvoudig omdat complexe dingen kunnen doen

Een reeks trieste transparanten totdat niemand er doorheen kon kijken

Maar het minst van al die binnen achter het ijzeren glas

Een gevangene van al je dromen die nooit uitkomen

Alleen sta je verdorven door de visie die je zocht

En verblind door je honger wordt al je eetlust gekocht

Maar ondanks wat er van je wordt, blijft je imago bestaan

Een herinnering aan uw constante verlies, een symbool van uw winst

En je vrienden acre samen

Waar de mensen allemaal zijn verzameld

Over de hele weg reisde je al je dagen

En al snel ben je bezweken voor wat de anderen allemaal geloven

En hoewel de leugen hen beïnvloedt, ben jij het nog steeds die ze bedriegen

En ineens ben je verdwaald in de leegte van jou

En er is niemand meer die dichtbij genoeg is om je te vertellen wat je moet doen

Er blijft niets anders over dan je eigen potentieel in het duister

Als tondel rustend op een rots beschermd tegen de vonk

Maar je vuur verteert je gewoon, jij alleen kunt de pijn voelen

En je staat in al je glorie en je weet dat je niet mag klagen

En je vrienden zijn samen

Waar de mensen allemaal zijn verzameld

Over de hele weg reisde je al je dagen

Maar je bent zeker net zo slecht als het ergste dat mijn tong kan vertellen

Want je zult mijn hemel nooit onder ogen zien en ik zal je hel niet verdragen

Je hebt je kans om je te mengen verloren door je constante stille leugens

Misleidingen verborgen met je lippen maar gesproken met je ogen

Want ik ken je voor wat je niet bent, dat is echt alles wat je bent

En je talenten van een kleine orde lijken te ver te reiken

En we weten allebei dat deze maskerade niet te lang kan duren

Je zit diep in de pride-parade, maar waar hoor je thuis?

En je vrienden zijn samen

Waar de mensen allemaal zijn verzameld

Over de hele weg reisde je al je dagen