Homeless Brother - Don McLean

I was walking by the graveyard, late last Friday night

I heard somebody yelling, it sounded like a fight

It was just a drunken hobo dancing circles in the night

Pouring whiskey on the headstones in the blue moonlight

So often have I wondered where these homeless brothers go

Down in some hidden valley were their sorrows cannot show

Where the police cannot find them, where the wanted men can go

There’s freedom when your walking, even though you’re walking slow

Smash your bottle on a gravestone and live while you can

That homeless brother is my friend

It’s hard to be a pack rat, it’s hard to be a 'bo

But living’s so much harder where the heartless people go

Somewhere the dogs are barking and the children seem to know

That Jesus on the highway was a lost hobo

And they hear the holy silence of the temples in the hill

And they see the ragged tatters as another kind of thrill

And they envy him the sunshine and they pity him the chill

And they’re sad to do their living for some other kind of thrill

Smash your bottle on a gravestone and live while you can

That homeless brother is my friend

Somewhere there was a woman, somewhere there was a child

Somewhere there was a cottage where the marigolds grew wild

But some where’s just like nowhere when you leave it for a while

You’ll find the broken-hearted when you’re travelling jungle-style

Down the bowels of a broken land where numbers live like men

Where those who keep their senses have them taken back again

Where the night stick cracks with crazy rage, where madmen don’t

Pretend

Where wealth has no beginning and poverty no end

Smash your bottle on a gravestone and live while you can

That homeless brother is my friend

The ghosts of highway royalty have vanished in the night

The Whitman wanderer walking toward a glowing inner light

The children have grown older and the cops have gripped us tight

There’s no spot round the melting pot for free men in their flight

And you who leave on promises and prosper as you please

The victim of your riches often dies of your disease

He can’t hear the factory whistle, just the lonesome freight train’s

Wheeze

He’s living on good fortune, he ain’t dying on his knees

Smash your bottle on a gravestone and live while you can

That homeless brother is my friend

That homeless brother is my friend

Ik liep afgelopen vrijdagavond laat langs het kerkhof

Ik hoorde iemand schreeuwen, het klonk als een gevecht

Het was gewoon een dronken zwerver dansende kringen in de nacht

Whisky gieten op de grafstenen in het blauwe maanlicht

Ik heb me zo vaak afgevraagd waar deze dakloze broers heen gaan

Beneden in een verborgen vallei waar hun verdriet niet zichtbaar is

Waar de politie ze niet kan vinden, waar de gezochte mannen heen kunnen

Er is vrijheid als je loopt, ook al loop je langzaam

Sla je fles op een grafsteen en leef zolang het nog kan

Die dakloze broer is mijn vriend

Het is moeilijk om een ​​roedelrat te zijn, het is moeilijk om een ​​'bo' te zijn

Maar het leven is zo veel moeilijker waar de harteloze mensen heen gaan

Ergens blaffen de honden en lijken de kinderen het te weten

Dat Jezus op de snelweg een verloren zwerver was

En ze horen de heilige stilte van de tempels in de heuvel

En ze zien de rafelige flarden als een ander soort spanning

En ze benijden hem de zon en ze hebben medelijden met hem de kilte

En ze zijn verdrietig om hun brood te verdienen voor een ander soort opwinding

Sla je fles op een grafsteen en leef zolang het nog kan

Die dakloze broer is mijn vriend

Er was ergens een vrouw, ergens was een kind

Er was ergens een huisje waar de goudsbloemen in het wild groeiden

Maar sommige zijn nergens anders als je het een tijdje verlaat

Je zult de gebroken harten vinden als je in jungle-stijl reist

Door de ingewanden van een gebroken land waar getallen leven als mannen

Waar degenen die hun zinnen houden ze weer terug laten nemen

Waar de nacht barst van waanzinnige woede, waar gekken dat niet doen

Doen alsof

Waar rijkdom geen begin heeft en armoede geen einde

Sla je fles op een grafsteen en leef zolang het nog kan

Die dakloze broer is mijn vriend

De geesten van snelwegkoningen zijn in de nacht verdwenen

De Whitman-zwerver die naar een gloeiend innerlijk licht loopt

De kinderen zijn ouder geworden en de politie heeft ons stevig vastgepakt

Er is geen plek rond de smeltkroes voor vrije mannen in hun vlucht

En jij die met beloften vertrekt en voorspoedig gaat zoals je wilt

Het slachtoffer van uw rijkdom sterft vaak aan uw ziekte

Hij kan het fabrieksfluitje niet horen, alleen die van de eenzame goederentrein

piepen

Hij leeft van geluk, hij sterft niet op zijn knieën

Sla je fles op een grafsteen en leef zolang het nog kan

Die dakloze broer is mijn vriend

Die dakloze broer is mijn vriend