Chain Lightning - Don McLean

Sometimes when I’m thinkin' that love’s not around

My heart begins sinkin', I don’t hear a sound

And the world is in blackness, no light shines on me

I suffer no blindness, no one can I see

Then a flash from the heavens like a loud jagged wire

And the silence is broken, and the night is on fire

It’s like chain lightning, this love that I feel

Who know’s where it strikes or ]when it will hit

How long it will last, or when it will quit

In the forest I’m burning, struck down by the blast

The fever is churning, and the heat rises fast

And those standing nearest can show their concern

But I swear if they touch me that they too will burn

They fear for their lives for death will soon dwell

In the warmth of your love is the fire of hell

It’s like chain lightning, this love that I feel

Who knows where it strikes or when it will hit

How long it will last, or when it will quit

And soon the sparks scatter and wind whips the flame

And love will soon shatter what it cannot tame

And the cycle continues, from life into dust

For I am now in you with the fire of lust

And I hear the explosion, of thunder and rain

The water is falling, the ashes remain

It’s like chain lightning, this love that I feel

Who knows where it strikes or ]when it will hit

How long it will last, or when it will quit

The Indians tell us that the phoenix can rise

From the smoldering ashes that once were my eyes

And watch beautiful colours from black and from grey

Be formed into wings and take me away

Where evil is darkness and goodness is light

And love is the lightning that cuts through the night

And strikes only once in a dark place in time

And forms a gold stairway that all of us climb

Soms als ik denk dat liefde er niet is

Mijn hart begint te zinken, ik hoor geen geluid

En de wereld is in duisternis, geen licht schijnt op mij

Ik lijd niet aan blindheid, niemand kan ik zien

Dan een flits uit de hemel als een luide gekartelde draad

En de stilte is verbroken, en de nacht staat in brand

Het is als kettingbliksem, deze liefde die ik voel

Wie weet waar het toeslaat of wanneer het toeslaat?

Hoe lang het duurt, of wanneer het stopt?

In het bos brand ik, getroffen door de ontploffing

De koorts is aan het karnen en de hitte stijgt snel

En degenen die het dichtst bij staan, kunnen hun bezorgdheid tonen

Maar ik zweer dat als ze me aanraken dat ook zij zullen branden

Ze vrezen voor hun leven, want de dood zal spoedig wonen

In de warmte van je liefde is het vuur van de hel

Het is als kettingbliksem, deze liefde die ik voel

Wie weet waar het toeslaat of wanneer het toeslaat?

Hoe lang het duurt, of wanneer het stopt?

En al snel verspreiden de vonken zich en de wind slaat de vlam op

En liefde zal spoedig verbrijzelen wat het niet kan temmen

En de cyclus gaat verder, van leven tot stof

Want ik ben nu in jou met het vuur van lust

En ik hoor de explosie, van donder en regen

Het water valt, de as blijft

Het is als kettingbliksem, deze liefde die ik voel

Wie weet waar het toeslaat of wanneer het toeslaat?

Hoe lang het duurt, of wanneer het stopt?

De Indianen vertellen ons dat de feniks kan opstaan

Van de smeulende as die ooit mijn ogen waren

En kijk naar mooie kleuren van zwart en van grijs

Worden gevormd in vleugels en neem me weg

Waar het kwaad duisternis is en goedheid licht

En liefde is de bliksem die door de nacht snijdt

En slaat maar één keer toe op een donkere plaats in de tijd

En vormt een gouden trap die we allemaal beklimmen