Botanical Gardens - Don McLean

I leave the noise and the dark city canyons

And walk through gates of wrought iron black

There lies a world that’s transformed before me

When I arrive will I ever go back

I take a walk in botanical gardens

And look for the faces of the pretty young girls

Just like the flowers that bloom all around me

I fall in love in this colorful world

You might go walking and thinking of nothing

Perhaps your love life is caught in a bind

There in a flowery dress in the sunlight

You’ll find somebody who will change your mind

She’s haunting me and she losing my memory

That beautiful face with perfume in the air

She brushes my arm and smiles ever faintly

A famine and vision with the sun in her hair

We might go walking hand in hand in the garden

And cross the bridge when it’s starting to rain

And then go laughing and looking for shelter

And find a feeling that you can’t explain

The colorful birds in botanical gardens

All fly away to a breezy lagoon

Where lovers can swim in the warm summer waters

Surrounded by flowers and the light of the moon

It’s getting late and the gates will be closing

Shall I remain or go back to the world

Shall I remain in botanical gardens

Surrounded by flowers and those beautiful girls

Shall I remain in botanical garden

Surrounded by flowers and those beautiful girls

I love those flowers and those beautiful girls

I dig those flowers and those beautiful girls

Ik laat het lawaai en de donkere stadscanyons achter

En loop door poorten van zwart smeedijzer

Er ligt een wereld die voor mij is getransformeerd

Als ik aankom, zal ik ooit teruggaan?

Ik maak een wandeling in botanische tuinen

En zoek de gezichten van de mooie jonge meisjes

Net als de bloemen die overal om me heen bloeien

Ik word verliefd in deze kleurrijke wereld

Je zou kunnen gaan lopen en aan niets denken

Misschien zit je liefdesleven in de knoop

Daar in een gebloemde jurk in het zonlicht

Je zult iemand vinden die van gedachten zal veranderen

Ze achtervolgt me en ze verliest mijn geheugen

Dat mooie gezicht met parfum in de lucht

Ze streelt mijn arm en lacht altijd flauwtjes

Een hongersnood en een visioen met de zon in het haar

Misschien gaan we hand in hand door de tuin lopen

En steek de brug over als het begint te regenen

En ga dan lachen en onderdak zoeken

En een gevoel vinden dat je niet kunt verklaren

De kleurrijke vogels in botanische tuinen

Ze vliegen allemaal weg naar een luchtige lagune

Waar geliefden kunnen zwemmen in de warme zomerwateren

Omringd door bloemen en het licht van de maan

Het wordt laat en de poorten gaan dicht

Zal ik blijven of teruggaan naar de wereld?

Zal ik in de botanische tuinen blijven?

Omringd door bloemen en die mooie meiden

Zal ik in de botanische tuin blijven?

Omringd door bloemen en die mooie meiden

Ik hou van die bloemen en die mooie meisjes

Ik graaf die bloemen en die mooie meisjes