Il pianeta del sole - Don Backy

Pennelli e colori / Ed una tela enorme e bianca

io ci dipingo il cosmo e due pianeti quasi uguali, fantasia che non mi manca

La terra saràil primo / E l’altro uguale e differente

non èimportante il nome basta dir che la sua gente èsenza angosce nella mente

C'èlibertàper tutto / L’Acqua l’aria e gli abitanti

son solo una nazione, una famiglia di fratelli e sono sempre sorridenti

La scienza non inventa / Macchinari di morte

e del color del sole, la bandiera della pace, vedi sventolare forte

Lassùci sono donne / Giovani madri anche a cent’anni

e vecchi vigorosi che in giardini tutti d’oro, chiudon gli occhi senza affanni

Il cielo èsenza nubi / La gioia ha lìla sua sorgente

e gli uomini astronauti degli spazi, sono amici di animali e delle piante

Pianeta a noi distante / Non solo mille di anni luce

ma mille di anni-amore, di bontà, di tenerezza, di miliardi di anni-pace

Lassùnessuno ha visto / Mai una lacrima spuntare

ce n'èsoltanto una trasformata in un diamante, nel museo da visitare

Da un gran balcone i bimbi / Vanno a guardare sulla terra

la nostra storia sanno, sete d’oro e di potere, lo sterminio con la guerra

O terra decadente / Giàsegnata èla tua sorte

rifugio di formiche che si gonfiano di boria sotto il piede della morte

Penselen en kleuren / En een enorm wit canvas

Ik schilder de kosmos en twee bijna identieke planeten, een fantasie die mij niet ontbreekt

De aarde zal de eerste / en de andere gelijk en verschillend zijn

de naam is niet belangrijk, zeg gewoon dat de mensen geen angst in gedachten hebben

Er is vrijheid voor alles / Het water, de lucht en de bewoners

Ik ben maar een natie, een familie van broers en ze glimlachen altijd

De wetenschap vindt geen machines van de dood uit

en de kleur van de zon, de vredesvlag, zie je sterk zwaaien

Er zijn vrouwen / jonge moeders daarboven, zelfs op honderdjarige leeftijd

en energieke oude mannen die in tuinen allemaal vergulden, zorgeloos hun ogen sluiten

De lucht is onbewolkt / Vreugde heeft daar zijn bron

en mannelijke astronauten van de ruimte zijn vrienden van dieren en planten

Planeet ver van ons verwijderd / Niet slechts duizend lichtjaren

maar duizend jaar liefde, vriendelijkheid, tederheid, miljarden jaren vrede

Niemand daarboven heeft gezien / Nooit een traan gekomen

er is er maar één getransformeerd in een diamant, in het museum om te bezoeken

Vanaf een groot balkon gaan de kinderen / Ze naar de aarde kijken

onze geschiedenis kent, dorst naar goud en macht, de uitroeiing met oorlog

O decadent land / je lot is al bezegeld

toevluchtsoord voor mieren die zwellen van trots onder de voet van de dood