Cronaca - Don Backy

Mi sorpresi a parlare d’amore, d’amor col cuore mio

Ad un tratto sentii che i miei occhi eran pieni di lacrime

Perché se interrogavo il mio cuore, lui non rispondeva

E moriva per te

Mi fermai sotto un triste lampione, piangendo di disperazione

La mia vita passò in quel momento, fu come una canzone

Poche note felici e ridenti con l’ultima più disperata

La tua voce veniva dal vento, danzava nell’aria e cantava per me

La canzone di tutta una vita non era finita e diceva così:

Se, parli al cuore e il cuore non ti risponde

No, non vuol dire che, che non ti sente

Se il cuore non risponde, è perché piange

Se piange il cuore, sai che piange per amore

Poi scomparve il tuo canto in un volo, rimase il vuoto e un uomo solo

Ed allora sentii che l’amore tornava nel mio cuore

Corsi a casa felice e sperando, la mia ragazza ci trovai

L’abbracciai forte perdutamente, baciando il suo volto e piangendo con lei

«Con amore dolcissimamente, la vita», io dissi, «la dedico a te»

Ik verbaasde mezelf dat ik sprak over liefde, over liefde met mijn hart

Opeens voelde ik dat mijn ogen vol tranen stonden

Want als ik mijn hart in twijfel trok, antwoordde het niet

En hij stierf voor jou

Ik stopte onder een treurige lantaarnpaal, huilend van wanhoop

Mijn leven ging op dat moment voorbij, het was als een lied

Een paar vrolijke en lachende briefjes met de meest wanhopige laatste

Je stem kwam uit de wind, hij danste in de lucht en zong voor mij

Het lied van je leven was nog niet voorbij en het ging als volgt:

Als je tot het hart spreekt en het hart geeft geen antwoord

Nee, dat betekent niet dat hij je niet hoort

Als het hart niet reageert, komt dat omdat het huilt

Als je hart huilt, weet je dat het huilt om liefde

Toen verdween je lied in een vlucht, de leegte bleef en een eenzame man

En toen voelde ik dat de liefde terugkeerde naar mijn hart

Ik rende blij naar huis en hoopte dat ik mijn vriendin vond

Ik omhelsde haar waanzinnig, kuste haar gezicht en huilde met haar mee

"Met liefde, heel lief, mijn leven", zei ik, "ik draag het aan jou op"