В комнате пустой - Дмитрий Колдун

Разбитые тени лежат на полу,

Спрошу еле слышно: ну почему?

Ответа не будет ни мне, ни тебе,

Здесь каждый свободен, соврём судьбе.

Припев:

В комнате пустой не надо света, я в руках твоих,

Медленно танцуем на краю Вселенной,

В комнате пустой остыли звёзды, в небе для двоих,

Даже поцелуй зажечь не сможет их.

Случайная встреча и я тоже рад,

Но знаешь не будет пути назад,

Обычных вопросов несложный маршрут,

Минуты о прошлом в груди замрут.

Припев:

В комнате пустой не надо света, я в руках твоих,

Медленно танцуем на краю Вселенной,

В комнате пустой остыли звёзды, в небе для двоих,

Даже поцелуй зажечь не сможет их.

Соло.

В комнате пустой остыли звёзды, в небе для двоих,

Даже поцелуй зажечь не сможет их.

Даже поцелуй зажечь не сможет их.

Verbrijzelde schaduwen liggen op de vloer

Ik vraag met een nauwelijks hoorbare stem: waarom?

Er zal geen antwoord zijn voor mij of voor jou,

Hier is iedereen vrij, laten we liegen tegen het lot.

Refrein:

Er is geen behoefte aan licht in een lege kamer, ik ben in jouw handen,

Langzaam dansend op de rand van het universum

In een lege kamer zijn de sterren afgekoeld, voor twee aan de hemel,

Zelfs een kus kan ze niet verlichten.

Een toevallige ontmoeting en ik ben ook blij

Maar je weet dat er geen weg meer terug is

De gebruikelijke vragen zijn een gemakkelijke route,

Minuten over het verleden zullen in de borst bevriezen.

Refrein:

Er is geen behoefte aan licht in een lege kamer, ik ben in jouw handen,

Langzaam dansend op de rand van het universum

In een lege kamer zijn de sterren afgekoeld, voor twee aan de hemel,

Zelfs een kus kan ze niet verlichten.

Solo.

In een lege kamer zijn de sterren afgekoeld, voor twee aan de hemel,

Zelfs een kus kan ze niet verlichten.

Zelfs een kus kan ze niet verlichten.