Где же вы теперь, друзья-однополчане - Дмитрий Хворостовский

Майскими короткими ночами,

Отгремев, закончились бои.

Где же вы теперь, друзья-однополчане,

Боевые спутники мои?

Я хожу в хороший час заката

У тесовых новеньких ворот;

Может, к нам сюда знакомого солдата

Ветерок попутный занесёт.

Мы бы с ним припомнили, как жили,

Как теряли трудным вёрстам счёт.

За победу мы б по полной осушили,

За друзей добавили б ещё.

Может ты случайно неженатый,

Ты, дружок, нисколько не тужи,

Здесь у нас в районе, песнями богатом,

Девушки уж больно хороши.

Мы тебе хороший дом построим,

И дощечку прикрепим к окну:

Здесь живёт семья российского героя,

Грудью защитившего страну.

Майскими, короткими ночами,

Отгремев, закончились бои.

Где же вы теперь, друзья-однополчане,

Боевые спутники мои?

Mei korte nachten

Nadat ze waren uitgestorven, eindigden de gevechten.

Waar ben je nu, medesoldaten,

Mijn gevechtsgenoten?

Ik loop op een goed uur van zonsondergang

Bij de nieuwe ingescheepte poorten;

Misschien een bekende soldaat voor ons hier

De wind zal waaien.

We zouden ons met hem herinneren hoe we leefden,

Hoe we de tel kwijtraakten voor moeilijke kilometers.

Voor de overwinning zouden we volledig hebben leeggelopen,

Voor vrienden zou meer toevoegen.

Misschien ben je ongehuwd

Jij, mijn vriend, treurt helemaal niet,

Hier in onze streek, rijk aan liederen,

De meiden zijn verdomd goed.

Wij bouwen een goed huis voor u

En bevestig het bord aan het raam:

De familie van de Russische held woont hier,

Die het land met zijn borst verdedigde.

Mei, korte nachten,

Nadat ze waren uitgestorven, eindigden de gevechten.

Waar ben je nu, medesoldaten,

Mijn gevechtsgenoten?