Luanda - Djavan

Foi numa noite de Luanda

Que um clarão me abalou em lobito

Como fosse um raio de susto

Um facho místico

Talvez o sol tenha esquecido

Uma gota do dia na noite

Pra saciar a sede do espírito

Em seu pernoite

Ou foi o ar que incendiou

Num grito da Mãe Oxum

Dizendo: «Menino

Onde é que tu anda?

Eu te batizo africamente

Com o fogo que Deus

Lavrou tua semente»

Luanda, Luanda

Luanda, Luanda

Luanda, Luanda

Het was op een avond in Luanda

Dat een flits me in lobito deed schudden

Alsof het een schrikreactie is

Een mystieke straal

Misschien is de zon het vergeten

Een druppel dag in nacht

Om de dorst van de geest te lessen

In je overnachting

Of het was de lucht die ontstak

In een kreet van Moeder Oxum

Zeggen: "Jongen

Waar ga je heen?

Ik doop je Afrikaans

Met het vuur dat God

je zaad geploegd

Luanda, Luanda

Luanda, Luanda

Luanda, Luanda