Пончики - Дымовая Завеса

В пропитанных дымом машинах

Потягивая пиво-

Вскрываем новые патроны

Крупного калибра.

Слегка крепленый дым.

Приятные рингтоны телефона.

Строго на своих волнах

На лонах городского фона.

Снова здесь двое

С признаками интеллекта.

Поглощают лучи

Ночного ультрафиолета.

В городе дорог, барыг, «колес"и «паровозов»,

пафосных сосок, с задранным носом, просто.

В шкафу давно мои «трубы"люблю кеды Puma.

Не слушаю Серегу и группу Уматурман.

Я даже не знаю кто-кого ебал на Фабрике

И дом 2, с дочкой Собчака, меня не радует.

И пусть, наверное, для многих я буду гадом,

Но пацаны я никогда не смотрел «Бригаду».

Не прет фильм «Укуренные».

Видно плохо с юмором.

И не стремлюсь быть похожим

На героев «Бумер"'а.

Не думаю, что вторая часть

Будет лучше первой,

Хотя «семерку"поменяют на X5, наверное.

Наверно ты заметил — это не 50центов

И, конечно, не R’n’B и не танцхол от Децла.

Не посещаю фесты лета и тем более

Я никогда не видел вашего Пашу — фейсконтроля.

Пускаем кольца.

Качаем днем или ночью.

Любим девочек.

Нарезаем «точки"точно.

Тачка, пропитанная дымом, у обочины.

-Парни, а есть пончики?

-Были, но закончились.

Lexus

Лабиринты -лиры.

Открыты новые пути.

В конце тоннеля свет.

Сверхновые источники-точно.

Ультразвук сигналами слышу я: импульсы… импульсы…

Перепонки струнами.

Подача смысла из недр в подсознание, в мысли.

Бумага, ручка.

Дальше написание символов истинных,

Чья магия бесконечна.

Их сила неоспорима.

Жизнь их -это вечность.

Они берут свое начало где-то на рассвете.

Несут частицы меня туда, где ветер

Сеет семена ганджи, где солнце, пляжи.

Где в лютых холод-снег зимуют мысли наши.

Но что же будет дальше со мною когда,

Восемь темных лет в коридоре Groud 'а.

Новые правила диктует Rap-сцены.

Все больше этикеток новых -логотипов с ценами.

Но наша тача мчится дальше —

Это полюбому.

Слава Богу вместе,

Пока делаем что-то новое.

Смолим сигары новые.

Крепче тех, что прежние.

Задаем свой ритм.

Создаем свое движение.

Пускаем кольца.

Качаем днем или ночью.

Любим девочек.

Нарезаем «точки"точно.

Тачка, пропитанная дымом, у обочины.

-Парни, а есть пончики?

-Были, но закончились.

Slim:

Место дислокации: Страстной бульвар, дом 13,

Пушкинская станция.

Толпы иностранцев в сланцах.

Офисы.

Петровка 3 и 8, когда холода зимой

Или поздней осенью.

Капюшоны, бейсболки, стопки водки

И рэпчик необходимый для любой тусовки.

И кто же это все придумал?

Я уже не помню.

Снова двери с кодом, лифты, звонки, коридоры.

Lexus

Те кто остались верными из тех не многих.

Верными тому, что делали на той самой дороге.

По которой от истоков на коленях позком ползли,

Вперед, держась за стрелки времени.

Желание быть первыми слепило по началу.

Потом хотелось денег много -считали гонорары.

Третья ступень делали что нам нравится.

Теперь кажется все.

Привычкой осталось.

Пускаем кольца.

Качаем днем или ночью.

Любим девочек.

Нарезаем «точки"точно.

Тачка, пропитанная дымом, у обочины.

-Парни, а есть пончики?

-Были, но закончились.

In met rook doordrenkte auto's

Bier nippen-

Nieuwe munitie openen

Groot kaliber.

Licht versterkte rook.

Leuke beltonen voor telefoons.

Strikt op je eigen golven

Op de boezems van de stedelijke achtergrond.

Er zijn er weer twee

Met tekenen van intelligentie.

Absorberen stralen

Nacht ultraviolet.

In de stad van wegen, venters, "wielen" en "locomotieven",

pretentieuze tepels, met een opstaande neus, gewoon.

Mijn “pijpen” liggen al lang in de kast, ik ben gek op Puma sneakers.

Ik luister niet naar Seryoga en de Umaturman-groep.

Ik weet niet eens wie iemand in de fabriek heeft geneukt

En huis 2, met de dochter van Sobchak, bevalt me ​​niet.

En zelfs als ik voor velen waarschijnlijk een reptiel zal zijn,

Maar jongens, ik heb nog nooit "Brigade" gezien.

Haast je niet met de film "Stoned".

Blijkbaar slecht met humor.

En ik streef er niet naar om te zijn zoals

Over de helden van Boomer.

Ik denk niet dat het tweede deel

Het zal beter zijn dan de eerste

Hoewel de "zeven" waarschijnlijk zal worden gewijzigd in X5.

Je moet het gemerkt hebben - dit is geen 50 cent

En natuurlijk geen R'n'B en geen dancehall van Dec.

Ik ga niet naar zomerfestivals, en nog meer

Ik heb je Pasha nog nooit gezien - gezichtscontrole.

We laten ringen los.

We schommelen dag of nacht.

We houden van meisjes.

We snijden de "stippen" nauwkeurig.

Een kruiwagen gedrenkt in rook langs de kant van de weg.

- Jongens, hebben jullie donuts?

-Er waren, maar eindigde.

Lexus

Lier labyrinten.

Nieuwe paden zijn geopend.

Er is licht aan het einde van de tunnel.

Supernova-bronnen, zeker.

Ik hoor ultrasone signalen: impulsen ... impulsen ...

Membraan met snaren.

Het aanbod van betekenis vanuit de diepte naar het onderbewuste, naar gedachten.

Papier, pennen.

Verder schrijven van de symbolen van de ware,

Wiens magie eindeloos is.

Hun kracht is onmiskenbaar.

Hun leven is de eeuwigheid.

Ze beginnen ergens bij zonsopgang.

Deeltjes brengen me waar de wind is

Zaait de zaden van ganja, waar de zon is, de stranden.

Waar onze gedachten overwinteren in felle koude sneeuw.

Maar wat zal er met mij gebeuren als,

Acht donkere jaren in Grouds gang.

Nieuwe regels worden gedicteerd door de Rap-scene.

Steeds meer nieuwe labels - logo's met prijzen.

Maar onze auto raast door -

Dit is liefde.

Dank God samen

Terwijl je iets nieuws doet.

Laten we nieuwe sigaren malen.

Sterker dan de vorige.

We bepalen ons ritme.

We creëren onze eigen beweging.

We laten ringen los.

We schommelen dag of nacht.

We houden van meisjes.

We snijden de "stippen" nauwkeurig.

Een kruiwagen gedrenkt in rook langs de kant van de weg.

- Jongens, hebben jullie donuts?

-Er waren, maar eindigde.

Dun:

Locatie: Strastnoy Boulevard, 13,

Poesjkin-station.

Massa's buitenlanders in leisteen.

Kantoren.

Petrovka 3 en 8 als het koud is in de winter

Of laat in de herfst.

Kappen, baseballcaps, shots wodka

En een rapper is onmisbaar op elk feest.

En wie heeft dit allemaal bedacht?

Ik herinner me het niet meer.

Nogmaals, deuren met een code, liften, bellen, gangen.

Lexus

Degenen die trouw bleven, behoren tot de weinigen.

Trouw aan wat ze op die weg deden.

Waarop ze uit de bronnen op hun knieën kropen,

Vooruit, vasthoudend aan de pijlen van de tijd.

De wens om de eerste te zijn, wordt eerst verblind.

Toen wilde ik veel geld - ze telden de kosten.

De derde stap deed wat we wilden.

Nu lijkt alles te zijn.

Het blijft een gewoonte.

We laten ringen los.

We schommelen dag of nacht.

We houden van meisjes.

We snijden de "stippen" nauwkeurig.

Een kruiwagen gedrenkt in rook langs de kant van de weg.

- Jongens, hebben jullie donuts?

-Er waren, maar eindigde.