Когда не хочется верить - Дымовая Завеса

Почему хочется плакать почему слёзы из глаз

Не поднять рук своих не найти нужных фраз

По прежнему ветер разбивает стёкла

За собою зовёт сбивает с толку

Почему одиночество во мне так глубоко

Ножом душу режет мне вздохнуть тяжело

Икона на стене со мной уже не говорит

Я задаю вопрос, в ответ она молчит,

Но веру хоть во что-то почувствовать хочется

Надеждой своей хоть день еще жить

Сделать кому то чего-то хорошего

Хоть самую малость всем сердцем любить

Не чувствую пульса не слышу дыхания

Глаза закрываю отброшу старания

Бороться за завтра кулаки набивая

За ветром пойду, что ждёт там не знаю

Почему нет звонков в этот момент

Молчит телефон мой ждать времени нет

Слёзы на глазах себя жалеть заставляют

От куда грусть такая в душе я не знаю

ПРИПЕВ

Играй моя гитара играй когда хочется плакать

Просто хочется плакать, когда не хочется верить и нету сил подняться

Играй моя гитара играй когда слёзы из глаз

Слёзы из глаз, скажи мне это сон или просто кажется

Тяжело на душе тупая боль внутри

В этой новой жизни стало всё так сложно

Изменить что-то можно, да разве это нужно

То что было святым теперь уже не важно

Не страшно жить дальше мне просто грустно

Я не могу так больше становится душно

Километры души изрезаны чувством

Разучились любить не за что-то, а просто

Кто подаст тебе руку, если ты оступился

Печать равнодушия вижу в каменных лицах

Кому здесь молиться в сердцах нету бога

Красивая жизнь довольно убога

Прожив не так много познав боль лишенья

Вершим правосудие без тени сомнения

Как дикие звери внутри копим ненависть

Цепляясь когтями летим в пропасть

Жить без того что называется верой

Среди дней серых без мазы точит измена

Пока по моим венам бежит еще кровь

Я беру карандаш и пишу вновь и вновь

Waarom wil je huilen waarom tranen uit je ogen

Steek je hand niet op, vind niet de juiste zinnen

Nog steeds breekt de wind het glas

Bellen voor zichzelf verwarrend

Waarom zit eenzaamheid zo diep in mij

Mes snijdt mijn ziel om hard te ademen

Het icoon op de muur spreekt me niet meer aan

Ik stel een vraag, als antwoord zwijgt ze,

Maar ik wil tenminste ergens in geloven

Hoop minstens een dag te leven

Doe iets goeds voor iemand

In ieder geval een beetje liefde met heel mijn hart

Ik voel geen pols, ik hoor geen ademhaling

Ik sluit mijn ogen, ik gooi inspanningen weg

Vecht voor morgen terwijl je je vuisten vult

Ik zal de wind volgen, ik weet niet wat daar te wachten staat

Waarom zijn er op dit moment geen oproepen?

Mijn telefoon is stil, er is geen tijd om te wachten

Tranen in de ogen zorgen ervoor dat je medelijden krijgt met jezelf

Van waar zo'n verdriet in mijn ziel weet ik niet

REFREIN

Speel mijn gitaarspel als je zin hebt om te huilen

Ik wil gewoon huilen als ik niet wil geloven en ik niet de kracht heb om op te staan

Speel mijn gitaarspel als de tranen uit je ogen komen

Tranen uit je ogen, vertel me is dit een droom of gewoon een droom

Het is moeilijk voor de ziel een doffe pijn van binnen

Alles is zo moeilijk geworden in dit nieuwe leven

Je kunt iets veranderen, maar is het nodig?

Wat heilig was, is niet langer belangrijk

Het is niet eng om van te leven, ik ben gewoon verdrietig

Ik kan het niet meer, het wordt benauwd

Kilometers van de ziel worden gesneden door gevoel

Vergeten hoe je niet voor iets lief moet hebben, maar gewoon

Wie helpt je een handje als je struikelt?

Ik zie de afdruk van onverschilligheid in stenen gezichten

Tot wie te bidden in de harten is er geen god

Het mooie leven is nogal ellendig

Omdat ik niet zo veel de pijn van ontbering kende

Rechtvaardigheid zonder enige twijfel

Als wilde dieren van binnen verzamelen we haat

Vastklampend met klauwen vliegen we de afgrond in

Leven zonder wat men geloof noemt

Onder de dagen van grijs zonder mazy scherpt verraad

Zolang er nog bloed door mijn aderen stroomt

Ik pak een potlood en schrijf opnieuw en opnieuw