Страшнее меня - DIGIMORTAL

Время тает

Песком сквозь ладони…

Сердце встанет,

И смолкнут вдруг стоны…

Шрамы рвутся,

Я освобождаюсь.

Я вновь проявляюсь.

Тенью зыбкой

Дрожу извиваясь.

Ярость душит

И я предвкушаю

Скоро увидеть

Во мраке алькова

Твою катастрофу.

Рядом с тобой, я тебе не верю

Рядом с тобой, я закрываю двери

Рядом со мной, меня любовью душишь

Рядом со мной, твоё слепое чувство

Прочь от земли, и нас сжигает солнце,

Прочь от судьбы километры боли.

Рядом со мной меня любовью душишь,

твое слепое чувство — страшнее меня!

Страшнее меня!

Тянешь руки

Веришь, что хочешь…

Просишь, что бы

Я вырезал в коже.

Линии жизни

Без страха и боли,

Из этой неволи.

Тенью зыбкой

Дрожу извиваясь.

Ярость душит

И я предвкушаю

Скоро увидеть

Во мраке алькова

Твою катастрофу.

Прочь от земли, и нас сжигает солнце,

Прочь от судьбы километрами боли.

Рядом со мной меня любовью душишь,

Страшнее меня твое свирепое чувство.

Прочь от земли, и нас сжигает солнце,

Прочь от судьбы километрами боли.

Рядом со мной меня любовью душишь,

Страшнее меня твое свирепое чувство.

Страшнее меня!

De tijd smelt

Zand door handpalmen...

Het hart zal stijgen

En plotseling zal het gekreun stil zijn...

De littekens zijn aan het scheuren

I ben beschikbaar.

Ik kom weer tevoorschijn.

schaduw onstabiel

Ik beef kronkelend.

Woede is verstikking

En ik kijk er naar uit

Tot ziens

In de duisternis van de alkoof

jouw ramp.

Naast jou, ik geloof je niet

Naast jou sluit ik de deuren

Naast mij wurg je me met liefde

Naast mij, jouw blinde gevoel

Weg van de aarde, en de zon verbrandt ons,

Weg van het lot kilometers pijn.

Naast me wurg je me met liefde,

jouw blinde gevoel is erger dan ik!

Enger dan ik!

Je trekt aan je handen

Geloof wat je wil...

Jij vraagt ​​dat

Ik heb in leer gesneden.

levenslijnen

Zonder angst en pijn

Van deze slavernij.

schaduw onstabiel

Ik beef kronkelend.

Woede is verstikking

En ik kijk er naar uit

Tot ziens

In de duisternis van de alkoof

jouw ramp.

Weg van de aarde, en de zon verbrandt ons,

Weg van het lot met kilometers pijn.

Naast me wurg je me met liefde,

Nog verschrikkelijker dan ik is je woeste gevoel.

Weg van de aarde, en de zon verbrandt ons,

Weg van het lot met kilometers pijn.

Naast me wurg je me met liefde,

Nog verschrikkelijker dan ik is je woeste gevoel.

Enger dan ik!