Город бога - DIGIMORTAL

Мы думали: вместе

Нам не уйти!

Твоя обреченность —

Расплата за веру…

И вот мои пальцы

Ищут тебя,

Мешая вслепую

Угли и серу.

Вдруг сон отпускает,

Рушится ночь,

Но я стремлюсь

Удержать на мгновенье

Образ ее,

Искаженный золой.

Из прошлого вновь

Пришло наважденье.

Скажи мне, зачем ты убила себя?

Теряла сознание на кафеле, веря,

Что сможешь сама за меня искупить

Всю ненависть, страх, безразличье к потерям.

Стекая по кафелю

Я кровью, пролитой здесь

Тобой из-за разбитых надежд,

Я стал пеплом.

Разбитое небо

Рыдает дождем.

Но всей пустоты

Ему не заполнить.

Из капель холодных

Вновь лепит ее

Дождь образ далекий,

Чтобы я помнил.

И улиц промозглых

Ведет лабиринт

Меня до реки,

Где я пепел смываю.

Образ ее,

Сотворенный дождем

Меня поджидает

И я забываюсь.

Не думала ты, что будет тебе

Наградой за святость — лишь ад и забвенье.

Я в памяти смог удержать только миг

Последних минут того искупленья.

Стекая по кафелю

Я кровью, пролитой здесь

Тобой из-за разбитых надежд,

Я стал пеплом.

Блеск свечей, фонарей,

Пустота, свет и мгла.

Небеса на руках,

Сердца стук, вкус дождя.

Я возвращаюсь в Город Бога за тобой!

Стекая по кафелю

Я кровью, пролитой здесь

Тобой из-за разбитых надежд,

Я стал пеплом.

We dachten samen

We kunnen niet weg!

jouw ondergang -

Betalen voor geloof...

En hier zijn mijn vingers

Op zoek naar jou

Blind tussenbeide komen

Steenkool en zwavel.

Plots laat de droom los

De nacht brokkelt af

Maar ik streef

Even vasthouden

haar imago,

Vervormd door as.

Weer van vroeger

Er is een obsessie ontstaan.

Vertel me waarom heb je zelfmoord gepleegd?

Bewustzijn verloren op de tegel, gelovend

Wat kun je zelf voor mij inwisselen

Alle haat, angst, onverschilligheid voor verliezen.

Stroomt over de tegels

Ik ben het bloed dat hier vergoten wordt

Jij vanwege gebroken hoop

Ik werd as.

gebroken lucht

Huilende regen.

Maar alle leegte

Hij kan het niet vullen.

Van koude druppels

Vormt haar weer

Regen is een ver beeld

Voor mij om te onthouden.

En de straten zijn bedompt

Leidt het doolhof

ik naar de rivier,

Waar ik de as afwas.

haar imago,

Gemaakt door regen

wachten op mij

En ik vergeet.

Je had niet gedacht wat er met je zou gebeuren

De beloning voor heiligheid is slechts hel en vergetelheid.

Ik kon maar een moment in mijn geheugen bewaren

De laatste minuten van die verlossing.

Stroomt over de tegels

Ik ben het bloed dat hier vergoten wordt

Jij vanwege gebroken hoop

Ik werd as.

Glans van kaarsen, lantaarns,

Leegte, licht en duisternis.

De hemel bij de hand

Hartslag, smaak van regen.

Ik keer voor jou terug naar de Stad van God!

Stroomt over de tegels

Ik ben het bloed dat hier vergoten wordt

Jij vanwege gebroken hoop

Ik werd as.