Руины - DIGIMORTAL

Прокатилась дрожь по небесам

И молний свет мерцает

Смерть не поверила слезам

И тень на мир бросает

Чужая воля как клинок

Пощаду отвергает,

Но зверь испивший зла глоток

Свой род на гибель обрекает.

Стой!

Твоя земля не здесь

Ты рушишь их покой

Не проливай их кровь

Ведь этот рай не твой!

Гробницы опустели и идолы в пыли

Разящий запах смерти окутал край Земли

И тишина царила и поднимался дым

В руинах ветры пели о наступлении мглы.

Разрушение пронеслось огнем

Все на пути сметая

Осколки ядерным дождем

Пустыню осыпают

Перемешаются миры

Убогих порождая

Нам не видать конца войны

Победитель проиграет.

Пей последние капли жизни

Умирающей мечты.

Ведь край уже так близко

И сожжены мосты.

Гробницы опустели и идолы в пыли

Разящий запах смерти окутал край Земли

И тишина царила и поднимался дым

В руинах ветры пели о наступлении мглы.

Я забуду как птицы пели

Я узнаю как душит страх

Я забуду как птицы пели

Я узнаю как душит страх…

Гробницы опустели и идолы в пыли

Разящий запах смерти окутал край Земли

И тишина царила и поднимался дым

В руинах ветры пели о наступлении мглы.

Een rilling trok door de lucht

En bliksemlicht flikkert

De dood geloofde niet in tranen

En werpt een schaduw op de wereld

Alien zal van een mes houden

verwerpt genade

Maar het beest dat slechte slok dronk

Veroordeelt zijn familie tot de dood.

Stop!

Uw land is hier niet

Je vernietigt hun vrede

Verspil hun bloed niet

Dit paradijs is tenslotte niet van jou!

De graven zijn leeg en de afgoden zijn in het stof

De doordringende geur van de dood omhulde de rand van de aarde

En stilte heerste en rook steeg op

In de ruïnes zongen de winden van het begin van de duisternis.

Vernietiging geveegd door vuur

Onderweg alles vegen

Splinters door kernregen

De woestijn is gedoucht

De werelden zullen zich vermengen

De ellendige verwekken

We kunnen het einde van de oorlog niet zien

De winnaar zal verliezen.

Drink de laatste druppels van het leven

Stervende droom.

Het einde is tenslotte al zo dichtbij

En bruggen werden verbrand.

De graven zijn leeg en de afgoden zijn in het stof

De doordringende geur van de dood omhulde de rand van de aarde

En stilte heerste en rook steeg op

In de ruïnes zongen de winden van het begin van de duisternis.

Ik zal vergeten hoe de vogels zongen

Ik ontdek hoe angst stikt

Ik zal vergeten hoe de vogels zongen

Ik ontdek hoe angst stikt...

De graven zijn leeg en de afgoden zijn in het stof

De doordringende geur van de dood omhulde de rand van de aarde

En stilte heerste en rook steeg op

In de ruïnes zongen de winden van het begin van de duisternis.