Ящерица - DIGIMORTAL

Здесь царит жара,

И так бездонен небосвод.

Укрывшись посреди камней,

Я созерцаю горизонт.

Там,

Словно ураган,

Начав свой смертоносный бег,

Несется львица сквозь мираж,

И ждет в засаде человек.

Он встает с земли

Что б испытать свою судьбу —

Они вот-вот убьют друг друга,

Вступив в неравную борьбу.

В холоде теней

Я извиваюсь и дрожу,

И обезумев от желанья,

С негодованием прошу:

Страх слабее жажды жаркого огня —

Ящерица молит: поцелуй меня!

Человек, не бойся горечи моей,

Прежде чем погибнуть, ты меня согрей!

Шрамы на щеках,

Татуировки на руках,

Перемешались в один миг

Со вкусом крови на клыках.

Он не усмирил

Львицу брошенным копьем.

Саванна впитывает кровь,

Мы остаемся с ней вдвоем.

Из Холода камней

Я зверя дикого зову

Извергнуть яростный огонь,

Сыграв в запретную игру:

Het is hier warm

En zo bodemloos is de lucht.

Verscholen tussen de rotsen

Ik kijk naar de horizon.

Daar,

Als een orkaan

Je dodelijke run beginnen

Een leeuwin rent door een luchtspiegeling,

En een man wacht in een hinderlaag.

Hij staat op van de grond

Om je lot te testen -

Ze staan ​​op het punt elkaar te vermoorden

Verwikkeld in een ongelijke strijd.

In de kou van schaduwen

Ik kronkel en beef

En gek van verlangen,

Ik vraag met verontwaardiging:

Angst is zwakker dan dorst naar heet vuur -

De hagedis smeekt: kus me!

Man, wees niet bang voor mijn bitterheid,

Warm me op voordat je sterft!

Littekens op wangen

tatoeages op de armen,

In een oogwenk door elkaar gehaald

Met de smaak van bloed op hoektanden.

Hij kalmeerde niet

Een leeuwin met een geworpen speer.

Savannah zuigt het bloed op

We blijven alleen bij haar.

Van de kou van stenen

Ik noem het wilde beest

Spuit woedend vuur

Na het spelen van het verboden spel: