Othello's Crying - Desdemona

Now the damage is done

no time for regret

but soul foreclosures

and the eternity to fall

My lover is waiting beyond the farthest places

so far away

the sun has made my eyes turn blue, and forced

and has forced my lips to pray

Here I stand

in front of love betrayed

while my blood rises

up to my head

all is lost

where is now the place

where their names can be whispered

starting revenge?

No, I wouldn’t have believed this to happen

when I promised my heart to her

time will go by like blades on skin

and will cover my shoulders with dust and rain

Here I stand, facing love mistakes

while her life is running out of my hands

naivety’s my crime, by punishment be paid

but somebody’s forgetting my river of tears

My heart was blind

my eyes are crying

my self is dying inside of me my heart was blind

my eyes are crying

my self is dying

Please wait

I’m coming close to you

towards that place

before we changed direction

My seas are still waiting for me for the Moor of Venice forever sad

is violence worth enough

to recover the broken morality?

God tell me

Nu is de schade aangericht

geen tijd voor spijt

maar zielsverhinderingen

en de eeuwigheid om te vallen

Mijn minnaar wacht buiten de verste plaatsen

zo ver weg

de zon heeft mijn ogen blauw gemaakt en geforceerd

en heeft mijn lippen gedwongen om te bidden

Hier sta ik

voor de liefde verraden

terwijl mijn bloed stijgt

tot aan mijn hoofd

alles is verloren

waar is nu de plaats?

waar hun namen kunnen worden gefluisterd

wraak beginnen?

Nee, ik had niet gedacht dat dit zou gebeuren

toen ik haar mijn hart beloofde

de tijd gaat voorbij als mesjes op de huid

en zal mijn schouders bedekken met stof en regen

Hier sta ik, geconfronteerd met liefdesfouten

terwijl haar leven uit mijn handen loopt

naïviteit is mijn misdaad, door straf worden betaald

maar iemand vergeet mijn tranenstroom

Mijn hart was blind

mijn ogen huilen

mijn zelf sterft in mij mijn hart was blind

mijn ogen huilen

mijn zelf gaat dood

Even geduld aub

Ik kom dicht bij je

naar die plaats

voordat we van richting veranderden

Mijn zeeën wachten nog steeds op me voor de Moor van Venetië, voor altijd verdrietig

is geweld genoeg waard?

om de gebroken moraal te herstellen?

God vertel me