The Cracks Of Hands That Aren't Held By Another - Dependence

She said boy, «Why are you so sad?»

And I said, «Girl, I don’t have an answer for that.»

But I guess I’ve been carrying my past on my back

Until it crept in the cracks of my spine, now I walk with it

It walks with me because it never left the back of my mind

I wear it on my skin and in between my fingertips

And every love that I try to grip, slips and drips between the cracks of hands

that aren’t held by another

I feel numb, and it’s dumb that I’ve become such a fool

I don’t think anything will ever turn out for me

It’s hard to see a future with someone beside of me

I just can’t see, I just can’t see

It’s just me, and me alone

There’s just me, and no one else

Just another in the list of things that I haven’t felt

Just you and me, and me with myself

There’s no-one else, there’s no-one else

This night might just last forever

And if I ever get to sleep, maybe then I can lay with her

Maybe, but let it be without dreams

No light or scenes of trees, just space enough to swallow me

I feel numb and it’s dumb that I’ve become such a fool

I don’t think anything will ever turn out for me

Ze zei jongen: "Waarom ben je zo verdrietig?"

En ik zei: "Meisje, daar heb ik geen antwoord op."

Maar ik denk dat ik mijn verleden op mijn rug heb gedragen

Tot het in de kieren van mijn ruggengraat kroop, nu loop ik ermee

Het loopt met me mee omdat het nooit in mijn achterhoofd is gebleven

Ik draag het op mijn huid en tussen mijn vingertoppen

En elke liefde die ik probeer te grijpen, glijdt uit en druipt tussen de kieren van mijn handen

die niet in het bezit zijn van een ander

Ik voel me verdoofd, en het is stom dat ik zo'n dwaas ben geworden

Ik denk niet dat er ooit iets voor mij zal uitkomen

Het is moeilijk om een ​​toekomst te zien met iemand naast mij

Ik kan het gewoon niet zien, ik kan het gewoon niet zien

Ik ben het, en ik alleen

Er is alleen ik, en niemand anders

Gewoon weer een in de lijst met dingen die ik niet heb gevoeld

Alleen jij en ik, en ik met mezelf

Er is niemand anders, er is niemand anders

Deze nacht zou wel eens voor altijd kunnen duren

En als ik ooit in slaap kom, kan ik misschien bij haar liggen

Misschien, maar laat het zonder dromen zijn

Geen licht of scènes van bomen, net genoeg ruimte om me in te slikken

Ik voel me verdoofd en het is stom dat ik zo'n dwaas ben geworden

Ik denk niet dat er ooit iets voor mij zal uitkomen