Luna - Denise Rosenthal

Detrás del cristal veo la luna iluminar

En la oscuridad, veo su soledad

Profunda es la noche cuando azulina está

Luna a la mitad, aún puede brillar

Las nubes que pasan a ella se abrazan sin querer entender

Ella comprende su propio ciclo

Eclipse de miel

Mírame

Yo juego mi propio ajedrez

No sé que ficha usar esta vez

Para que el reino vuelva a caer

Y como tú

Sé que tengo mi propia luz

En órbita vuelvo a mi verdad

No busco ya mi otra mitad

La luna está triste de tanto tanto esperar

Que su otra mitad la venga a buscar

Lo que ella no sabe es que gira como espiral

Para así llegar al mismo lugar

Nada es en vano luna paciente, ella comprende al fin

Su propio tiempo, su propio ciclo

Eclipse de miel

Mírame

Yo juego mi propio ajedrez

No sé que ficha usar esta vez

Para que el reino vuelva a caer

Y como tú

Sé que tengo mi propia luz

En órbita vuelvo a mi verdad

No busco ya mi otra mitad

Cuando miro la luna puedo pensar, todo aquello que tengo que sanar

Sigo aquí, en esta dualidad

Un proceso entender que tú como yo, somos viento y reflejo

Desde aquí veo tu propia luz

Entre tus hilos de plata y tu libertad

En tranquilidad, no precisas más

Mírame

Yo juego mi propio ajedrez

No sé que ficha usar esta vez

Para que el reino vuelva a caer

Y como tú

Sé que tengo mi propia luz

En órbita vuelvo a mi verdad

No busco ya mi otra mitad

Achter het glas zie ik de maan oplichten

In het donker zie ik je eenzaamheid

Diep is de nacht wanneer blauw is

Halve maan, het kan nog schijnen

De wolken die haar passeren omhelzen elkaar zonder het te willen begrijpen

Ze begrijpt haar eigen cyclus

honing eclips

Kijk me aan

Ik speel mijn eigen schaak

Ik weet niet welke token ik deze keer moet gebruiken

Opdat het koninkrijk weer valt

En zoals jij

Ik weet dat ik mijn eigen licht heb

In een baan keer ik terug naar mijn waarheid

Ik ben niet op zoek naar mijn wederhelft

De maan is verdrietig van zoveel wachten

Moge haar wederhelft haar komen zoeken

Wat ze niet weet is dat het als een spiraal ronddraait

Om op dezelfde plaats te komen

Niets is tevergeefs geduldige maan, ze begrijpt het eindelijk

Je eigen tijd, je eigen cyclus

honing eclips

Kijk me aan

Ik speel mijn eigen schaak

Ik weet niet welke token ik deze keer moet gebruiken

Opdat het koninkrijk weer valt

En zoals jij

Ik weet dat ik mijn eigen licht heb

In een baan keer ik terug naar mijn waarheid

Ik ben niet op zoek naar mijn wederhelft

Als ik naar de maan kijk, kan ik denken, alles wat ik moet genezen

Ik ben nog steeds hier, in deze dualiteit

Een proces om te begrijpen dat jij, net als ik, wind en reflectie bent

Vanaf hier zie ik je eigen licht

Tussen je zilveren draden en je vrijheid

Met een gerust hart heb je niet meer nodig

Kijk me aan

Ik speel mijn eigen schaak

Ik weet niet welke token ik deze keer moet gebruiken

Opdat het koninkrijk weer valt

En zoals jij

Ik weet dat ik mijn eigen licht heb

In een baan keer ik terug naar mijn waarheid

Ik ben niet op zoek naar mijn wederhelft