Riding on the Tide of Love - Deacon Blue

I was born in the deepest and darkest of months

And the fields were all frozen and raw

I was raised in the dawn of the hydrogen bomb

Ready for shock and awe

I was wakened by fear in a terrible year

When the ground opened up its jaws

And the sight of the dead coming out of the earth

Scared me so much I ran off

Hiding, taking shelter

From the wind, from the wind

I was waiting for the world

To begin

But I’m living and I’m breathing and I’m real

And I’m sliding (sliding) and I’m clinging (clinging) but you’re here

I’m riding on the tide of love, of love, of love

Riding on the tide of love, of love, of love

I’m riding on the tide of love, of love, of love

One night I got caught by the cinema lights

As I tried to get home in the dark

There was a terrible boy bringing terror and noise

As the scream echoed over the park

And the thought of that thin blade of a man

Made every bone in my body shake

I was barely alive from my nine to five

I was needing to stay awake

Hoping that you

Hear my cry, hear my cry

I was longing for love

Inside

But I’m living and I’m breathing and I’m real

And I’m sliding (sliding) and I’m clinging (clinging) but you’re here

And I’m riding on the tide of love, of love, of love

Riding on the tide of love, of love, of love

(But I’m living and I’m breathing and I’m real)

I’m riding on the tide of love, of love, of love

(And I’m sliding and I’m clinging but you’re here)

Riding on the tide of love, of love, of love

(But I’m living and I’m breathing and I’m real)

I’m riding on the tide of love, of love, of love

(And I’m sliding and I’m clinging but you’re here)

Ik ben geboren in de diepste en donkerste maanden

En de velden waren allemaal bevroren en rauw

Ik ben opgegroeid in het aanbreken van de waterstofbom

Klaar voor schok en ontzag

Ik werd gewekt door angst in een verschrikkelijk jaar

Toen de grond zijn kaken opende

En de aanblik van de doden die uit de aarde komen

Ik was zo bang dat ik er vandoor ging

Verstoppen, schuilen

Uit de wind, uit de wind

Ik wachtte op de wereld

Beginnen

Maar ik leef en ik adem en ik ben echt

En ik schuif (glijd) en ik klamp me vast (klamp me vast), maar jij bent hier

Ik rijd op het tij van liefde, van liefde, van liefde

Rijden op het tij van liefde, van liefde, van liefde

Ik rijd op het tij van liefde, van liefde, van liefde

Op een avond werd ik betrapt door de bioscoopverlichting

Terwijl ik in het donker thuis probeerde te komen

Er was een vreselijke jongen die terreur en lawaai bracht

Terwijl de schreeuw weergalmde over het park

En de gedachte aan dat dunne mes van een man

Deed elk bot in mijn lichaam trillen

Ik leefde amper van mijn negen tot vijf

Ik moest wakker blijven

In de hoop dat je

Hoor mijn huilen, hoor mijn huilen

Ik verlangde naar liefde

Binnen

Maar ik leef en ik adem en ik ben echt

En ik schuif (glijd) en ik klamp me vast (klamp me vast), maar jij bent hier

En ik rijd op het tij van liefde, van liefde, van liefde

Rijden op het tij van liefde, van liefde, van liefde

(Maar ik leef en ik adem en ik ben echt)

Ik rijd op het tij van liefde, van liefde, van liefde

(En ik glij en ik klamp me vast, maar je bent hier)

Rijden op het tij van liefde, van liefde, van liefde

(Maar ik leef en ik adem en ik ben echt)

Ik rijd op het tij van liefde, van liefde, van liefde

(En ik glij en ik klamp me vast, maar je bent hier)