Addvice - Days N Daze

I try to be an optimist

But my glass is always bone dry

So, I gotta fill it up or get high to get by

To just try to tiptoe the tightrope

This pessimism’s a disease

With depression and apathy sets in

A complete lack of all motivation

To reach any goal dig deeper the hole

We’ve dug with distraction and give in to a vice

When it’s hard to wake up

Hard to function

Hard to cope

Without a six pack a bag of weed

Or a bump of coke

We’ve lost autonomy

And depleted all our dopamine

Now the world does seem a dreary place

Devoid of any hope without a vice

We poison ourselves and don’t think twice

About the consequence when the crutches feel so nice

When we put band aids on our bullet wounds we

Subtract good add vice

When we decide to stop

Can’t go cold Turkey

Cause you’re left with a brain all out of wack

Though it can be a quick hazy

Saunter down to rock bottom

It’s a long road back

There ain’t no seatbelts on this wagon

With every speed bump were launched back

To square one where we tell ourselves

That well do better tomorrow

We tell ourselves promise ourselves that we’ll do better tomorrow

(I'm not sure that I’ll be any better tomorrow)

We tell ourselves lie to ourselves that we’ll do better tomorrow

(I'm not sure that I’ll be any stronger tomorrow)

We tell ourselves promise ourselves that we’ll do better tomorrow

(I'm not sure that I wanna wake up tomorrow)

Sooner those tomorrows cease to come

When you live anchored to a vice

Ik probeer een optimist te zijn

Maar mijn glas is altijd kurkdroog

Dus ik moet het vullen of high worden om rond te komen

Om gewoon te proberen op het slappe koord te lopen

Dit pessimisme is een ziekte

Met depressie en apathie begint

Een compleet gebrek aan alle motivatie

Graaf dieper het gat om een ​​doel te bereiken

We hebben met afleiding gegraven en toegegeven aan een ondeugd

Als het moeilijk is om wakker te worden

Moeilijk te functioneren

Moeilijk om mee om te gaan

Zonder een sixpack een zak wiet

Of een klontje cola

We zijn de autonomie kwijt

En al onze dopamine opgebruikt

Nu lijkt de wereld een sombere plek

Zonder enige hoop zonder een ondeugd

We vergiftigen onszelf en denken niet twee keer na

Over het gevolg als de krukken zo lekker aanvoelen

Als we pleisters op onze kogelwonden doen,

Trek goed af, voeg ondeugd toe

Wanneer we besluiten te stoppen?

Kan Turkije niet koud krijgen

Omdat je een hersens hebt die helemaal niet goed meer is

Hoewel het snel wazig kan zijn

Slenter naar het dieptepunt

Het is een lange weg terug

Er zijn geen veiligheidsgordels op deze wagen

Met elke verkeersdrempel werden terug gelanceerd

Om af te sluiten waar we onszelf vertellen

Dat doe je morgen beter

We zeggen tegen onszelf dat we onszelf beloven dat we het morgen beter zullen doen

(Ik weet niet zeker of ik morgen beter zal zijn)

We vertellen onszelf dat we tegen onszelf liegen dat we het morgen beter zullen doen

(Ik weet niet zeker of ik morgen sterker zal zijn)

We zeggen tegen onszelf dat we onszelf beloven dat we het morgen beter zullen doen

(Ik weet niet zeker of ik morgen wakker wil worden)

Eerder die morgen ophouden te komen

Wanneer je verankerd leeft aan een bankschroef