Darkest Hour - University of Kentucky Symphony Orchestra, Arlo Guthrie

It’s the tenth of January and I still ain’t had no sleep

She comes waltzing in the nighttime, made of wings

She is dressed up like a bandit with a hundred sparkling rings

Looking for my company to keep

Coming closer to me, she doesn’t say a word

In the shadow of the carved rock tower

Where the sounds of the night were the only things we heard

In my darkest hour

She don’t want to hear no secrets, she would guarantee me that

She knows there ain’t no words that can describe her

With her white silk scarves and her black Spanish hat

She knows there ain’t no way I can deny her

Yes, her blue velvet perfume, filling up the night

The guards are all asleep that watch the tower

The moonlight held her breast as she easily undressed

In my darkest hour

Her father’s in his chambers with his friends all gathered 'round

They are plotting their enemy’s demise

With their last detail done, they await the coming sun

While I am staring in my lover’s eyes

Her brothers and her sisters are all through for tonight

Pretending that they’ve just come to power

But she, far most of all, knows that they can only fall

In my darkest hour

Hungry wings, their melodies, while my love awakens me

In the midst of the sunburst first light

And her hands are holding up the skies as I hid my opened eyes

Every move just for herself, and that’s so right

Soon I went along my way with no words that could explain

As she began descending to the tower

Her safety now concerns me, her circumstance to blame

In my darkest hour

Het is tien januari en ik heb nog steeds niet geslapen

Ze komt walsend in de nacht, gemaakt van vleugels

Ze is verkleed als een bandiet met honderd sprankelende ringen

Op zoek naar mijn bedrijf om te behouden

Ze komt dichter bij me en zegt geen woord

In de schaduw van de gebeeldhouwde rotstoren

Waar de geluiden van de nacht het enige waren dat we hoorden

In mijn donkerste uur

Ze wil geen geheimen horen, dat zou ze me garanderen

Ze weet dat er geen woorden zijn die haar kunnen beschrijven

Met haar witte zijden sjaals en haar zwarte Spaanse hoed

Ze weet dat ik haar op geen enkele manier kan weigeren

Ja, haar blauwfluwelen parfum, vult de nacht

De bewakers slapen allemaal en kijken naar de toren

Het maanlicht hield haar borst vast terwijl ze zich gemakkelijk uitkleedde

In mijn donkerste uur

Haar vader is in zijn kamers met zijn vrienden allemaal 'rond'

Ze beramen de ondergang van hun vijand

Met hun laatste detail klaar, wachten ze op de komende zon

Terwijl ik in de ogen van mijn geliefde staar

Haar broers en zussen zijn klaar voor vanavond

Doen alsof ze net aan de macht zijn gekomen

Maar ze weet vooral dat ze alleen kunnen vallen

In mijn donkerste uur

Hongerige vleugels, hun melodieën, terwijl mijn liefde me wekt

In het midden van het eerste licht van de zonnestraal

En haar handen houden de lucht omhoog terwijl ik mijn geopende ogen verborg

Elke beweging alleen voor zichzelf, en dat is zo goed

Al snel ging ik op pad zonder woorden die het konden verklaren

Toen ze begon af te dalen naar de toren

Haar veiligheid betreft nu mij, haar omstandigheid is de schuldige

In mijn donkerste uur