Warlord (Face the Angel of Pestilence) - Dark Fortress

I was born in the heat of battle

With a weapon in my cradle

I first spilled blood at the age of seven

I killed my first enemy then at eleven

Riding on the tides of war into a dark millenium

High the axe that I have won from the hands of Attila

Bloodstained I have always been, but no remorse I’ve known

In conflict after conflict I piled skull upon skull

The fools that stood against me all paid the price in blood

And a heavy toll I’ve ever taken

From the fires of the past rises the warlord

Through the blood and destruction comes the warlord

Upon the wings of hate and terror rides the warlord

I know not of mercy and sorrow, so all fear the warlord

Set alight unnumbered cities, pillaged countless homes

Raped mothers and daughters alike before each other’s eyes

I have slain many a weak hearted king and ended their short lived reigns

The hammer of fate and the anvil of war have forged me to a master of battle

From the fires of the past rises the warlord

Through the blood and destruction comes the warlord

Upon the wings of hate and terror rides the warlord

I know not of mercy and sorrow, so all fear the warlord

Immortal years of violence, hate will never die

In my wake are left legions of the dead

Oh, how all these victims died

For no one ever survived

My trail of corpses is far too long for any man to see

In the middle of a bloodbath, that is where I want to be

I am the warlord — I am the hate

I am the butcher — cruel son of fate

I slaughtered millions — I claimed my right

I am the warlord — the immortal might

Power and glory, bloodlust and rage

Dominion and hatred, thunder and storm

From the primeval forces of the earth I have been

I am the warlord and I have no equal!!!

(She spoke to me again

Called me into her realm

So I shall ascend the stairs of fate

And pass the gate of the slain…)

Ik ben geboren in het heetst van de strijd

Met een wapen in mijn wieg

Ik heb voor het eerst bloed vergoten toen ik zeven was

Ik doodde mijn eerste vijand toen om elf uur

Meerijden op de getijden van de oorlog een donker millennium in

Hoog de bijl die ik heb gewonnen uit de handen van Attila

Met bloed bevlekt ben ik altijd geweest, maar ik heb geen spijt gehad

In conflict na conflict stapelde ik schedel op schedel op

De dwazen die tegen me waren, betaalden allemaal de prijs met bloed

En een zware tol die ik ooit heb geëist

Uit de vuren van het verleden rijst de krijgsheer op

Door het bloed en de vernietiging komt de krijgsheer

Op de vleugels van haat en terreur rijdt de krijgsheer

Ik weet niets van genade en verdriet, dus iedereen is bang voor de krijgsheer

Steek ontelbare steden in brand, plunder talloze huizen

Verkrachte moeders en dochters voor elkaars ogen

Ik heb menig zwakhartige koning gedood en een einde gemaakt aan hun kortstondige heerschappij

De hamer van het lot en het aambeeld van de oorlog hebben me gesmeed tot een meester in de strijd

Uit de vuren van het verleden rijst de krijgsheer op

Door het bloed en de vernietiging komt de krijgsheer

Op de vleugels van haat en terreur rijdt de krijgsheer

Ik weet niets van genade en verdriet, dus iedereen is bang voor de krijgsheer

Onsterfelijke jaren van geweld, haat zal nooit sterven

In mijn kielzog zijn legioenen van de doden achtergelaten

Oh, hoe al deze slachtoffers stierven

Want niemand heeft het ooit overleefd

Mijn sporen van lijken is veel te lang voor een man om te zien

Midden in een bloedbad, daar wil ik zijn

Ik ben de krijgsheer — ik ben de haat

Ik ben de slager - wrede zoon van het lot

Ik heb miljoenen afgeslacht — ik heb mijn recht opgeëist

Ik ben de krijgsheer - de onsterfelijke macht

Macht en glorie, bloeddorst en woede

Heerschappij en haat, donder en storm

Van de oerkrachten van de aarde ben ik geweest

Ik ben de krijgsheer en ik heb geen gelijke!!!

(Ze sprak weer met me)

Heeft me in haar rijk geroepen

Dus ik zal de trappen van het lot bestijgen

En ga door de poort van de verslagenen...)