My Yoke Is Heavy - Daniel Johnston

Blue clouds twisted into a tunnel

Somewhere far off the thunder roaring

And the fortune teller has fixed her sleepy eyes on my child

Sometimes I climb high up a tree

To let the wind blow in my face

Sometimes I leave my cares lying in piles

Somewhat disturbing is the sound of birds singing

When you know you don’t deserve it You are not here today

And I feel just like an empty eggshell, and

My yoke is heavy

My yoke is heavy

My voice is a little horse

Galloping lost through the woods

Calling your name

It’s new to me But just the same

The earth is an old canvas

Painted over many times

The poet rambles

The world it scrambles

But who knows what evil lurks in the hearts of men

Your shadow knows

It’s right behind you all the way

Your shadow knows where you’ve been

Somewhat disturbing is the sound of birds singing

When you know you don’t deserve it You are not here today

And I feel just like an empty eggshell, and

My yoke is heavy

My yoke is heavy

Sacred is the smile

That opened up my mind

That may at last please save me And rid my cold, cold heart

Of the dark deep gloom

That took up so much room

In my many spacious memories

And many are the times

I thought and rethought

The thoughts you got me thinking

Though the sun shines bright upon me now

And I am young and kicking

My yoke is heavy

My yoke is heavy

Blauwe wolken gedraaid in een tunnel

Ergens ver van het gebrul van de donder

En de waarzegster heeft haar slaperige ogen op mijn kind gericht

Soms klim ik hoog in een boom

Om de wind in mijn gezicht te laten waaien

Soms laat ik mijn zorgen op stapels liggen

Enigszins verontrustend is het geluid van zingende vogels

Als je weet dat je het niet verdient, ben je er vandaag niet

En ik voel me net een lege eierschaal, en

Mijn juk is zwaar

Mijn juk is zwaar

Mijn stem is een klein paard

Galopperend verdwaald door het bos

Je naam noemen

Het is nieuw voor mij, maar toch

De aarde is een oud canvas

Vele malen overgeschilderd

De dichter zwerft

De wereld die het door elkaar gooit

Maar wie weet welk kwaad er in de harten van mannen schuilt

Je schaduw weet het

Het is helemaal achter je

Je schaduw weet waar je bent geweest

Enigszins verontrustend is het geluid van zingende vogels

Als je weet dat je het niet verdient, ben je er vandaag niet

En ik voel me net een lege eierschaal, en

Mijn juk is zwaar

Mijn juk is zwaar

Heilig is de glimlach

Dat opende mijn geest

Dat kan me eindelijk redden en mijn koude, koude hart verlossen

Van de donkere diepe somberheid

Dat nam zoveel ruimte in beslag

In mijn vele ruime herinneringen

En vele zijn de tijden

Ik dacht en heroverdacht

De gedachten die je me aan het denken zette

Hoewel de zon nu helder op me schijnt

En ik ben jong en kicking

Mijn juk is zwaar

Mijn juk is zwaar