An Idiot's End - Daniel Johnston

I don’t have to say a thing

She knows exactly what I want

And anytime I feel like this

What we have goes out for lunch

She looks at me like a gun cocked

And I’m afraid to turn my back

For fear of being locked

She leans forward for me to see

That the lights of her majesty

She’s tempting me with a razorblades

But time is money at a penny arcade

And there’s forgiving in the shadows

And the birds that are afraid of being laid

The court jester holds up a light bulb and says

All that is made is made to decay

To know her is to love her

And I love her, but I don’t know her

To know her is to love her

And I love her, but I don’t know her

I feel for a place to sit

Things always go on this way

I’m lost for a little bit

'Til I come up with something to say

Then I’ll go on and on

About rat skulls in her lawn

I’ll not specifically gonna mention names

Her and I know were just a shame

She knows I’m here

And she readily rebukes her sister

She treats me with a sudden respect

Suddenly she calls me 'Mister'

But just as soon, I soon forget

And start poking around in the trash

Talking myself into outer space

And watching the reactions on her face

To know her is to love her

And I love her, but I don’t know her

To know her is to love her

And I love her, but I don’t know her

The picture of her sitting there

Being her on that chair

I can only say as much as I please

But not as much as I dare

Where is the little girl who fell in love with me

The girl who fell in love with a satellite

That little girl has moved out now

But the satellite still comes around

Most every other night

I think my interest bleeds a heart

Of a dead dog

Lying in her yard

I could catch her standing naked

I could catch her cold

I could catch her breath and bottle it

But I could never catch her off guard

And I go there nowadays

It’s like visiting a sinking ship

And I’m a man overboard

And she won’t throw me a lifeline

Symbolically represented by her lips

Yes, to know her is to love her

And I love her, but I don’t know her

To know her is to love her

And I love her, but I don’t know her

No no no noo

Ik hoef niets te zeggen

Ze weet precies wat ik wil

En wanneer ik me zo voel

Wat we hebben, gaat uit lunchen

Ze kijkt me aan als een gespannen pistool

En ik ben bang om mijn rug toe te keren

Uit angst om opgesloten te worden

Ze leunt naar voren zodat ik het kan zien

Dat de lichten van Hare Majesteit

Ze verleidt me met een scheermesje

Maar tijd is geld in een centarcade

En er is vergeving in de schaduw

En de vogels die bang zijn om gelegd te worden

De hofnar houdt een gloeilamp omhoog en zegt:

Alles wat is gemaakt, is gemaakt om te vergaan

Haar kennen is van haar houden

En ik hou van haar, maar ik ken haar niet

Haar kennen is van haar houden

En ik hou van haar, maar ik ken haar niet

Ik heb zin in een plek om te zitten

Zo gaat het altijd door

Ik ben een beetje verdwaald

Tot ik iets verzin om te zeggen

Dan ga ik maar door

Over rattenschedels in haar gazon

Ik ga niet specifiek namen noemen

Zij en ik weten dat het gewoon jammer was

Ze weet dat ik hier ben

En ze berispt gemakkelijk haar zus

Ze behandelt me ​​met een plotseling respect

Opeens noemt ze me 'Mister'

Maar net zo snel vergeet ik snel

En begin in de prullenbak te snuffelen

Mezelf de ruimte in praten

En kijken naar de reacties op haar gezicht

Haar kennen is van haar houden

En ik hou van haar, maar ik ken haar niet

Haar kennen is van haar houden

En ik hou van haar, maar ik ken haar niet

De foto waarop ze daar zit

Haar op die stoel zijn

Ik kan alleen zoveel zeggen als ik wil

Maar niet zoveel als ik durf

Waar is het kleine meisje dat verliefd op me werd?

Het meisje dat verliefd werd op een satelliet

Dat kleine meisje is nu verhuisd

Maar de satelliet komt nog steeds rond

Bijna om de andere nacht

Ik denk dat mijn interesse bloedt

Van een dode hond

Liggend in haar tuin

Ik kon haar naakt zien staan

Ik zou haar koud kunnen krijgen

Ik kon op adem komen en fles geven

Maar ik kon haar nooit overrompelen

En ik ga er tegenwoordig heen

Het is alsof je een zinkend schip bezoekt

En ik ben een man overboord

En ze zal me geen reddingslijn toewerpen

Symbolisch weergegeven door haar lippen

Ja, haar kennen is van haar houden

En ik hou van haar, maar ik ken haar niet

Haar kennen is van haar houden

En ik hou van haar, maar ik ken haar niet

Nee nee nee nee nee