Fado - Dalida, Dario Moreno

Fado, fado

Le Portugal te doit ses nuits blanches

Quand on fond de l’ombre tu te penches

Offrant ta fraîcheur sous le ciel chaud

Fado, fado

Le soir sur la place on se rassemble

Et dès que ta voix se fait entendre

Toutes les mères rythment le fado

Tous les cœurs

Te confient leurs espoirs et leurs peines

Le bonheur se confond enfin avec les pleurs

Grâce au

Fado, fado

Quand la femme au châle noir te chante

C’est tout un monde que l’on invente

Rien que pour un refrain de fado

Fado, fado

Pour deux étrangers venus t’entendre

Le bonheur ne s’est pas fait attendre

Car l’amour aime bien le fado

Fado, fado

On s’est regardé sans rien se dire

Aussitôt tu fleuris en sourires

Nos cœurs se sont compris sans un mot

Dans ma main

En tremblant il pose sa main douce

Et soudain pour nos deux cœurs

Il ne dit plus rien

Que le

Fado, fado

Rythmons cet amour devenu notre

Nous sommes partis l’un contre l’autre

Tandis que s'éloigne le fado

Fado, fado, fado

fado, fado

Portugal dankt u zijn slapeloze nachten

Als we uit de schaduw smelten, leun je

Biedt je verkoeling onder de hete lucht

fado, fado

's Avonds verzamelen we op het plein

En zodra je stem wordt gehoord

Alle moeders accentueren de fado

alle harten

Geef je hun hoop en hun verdriet

Geluk gaat eindelijk samen met tranen

Dankzij

fado, fado

Wanneer de vrouw met de zwarte sjaal voor je zingt

Het is een hele wereld die we uitvinden

Alleen voor een refrein van fado

fado, fado

Voor twee vreemden die naar je kwamen luisteren

Geluk liet niet lang op zich wachten

Want liefde houdt van fado

fado, fado

We keken elkaar aan zonder iets te zeggen

Zodra je glimlacht

Onze harten begrepen elkaar zonder een woord te zeggen

In mijn hand

Bevend legt hij zijn zachte hand

En plotseling voor onze twee harten

Hij zegt niets meer

Dat de

fado, fado

Ritme deze liefde wordt onze

We gingen tegen elkaar op

Terwijl de fado vervaagt

fado, fado, fado