Аванс - D-MAN 55

Иные бьются всю жизнь за кусок пустыни.

Другим в оазисах — скука, портвейн — Бастилия.

Царя сместили, президента можем тоже.

Теряем братьев-союзников, мы — новые вельможи!

Толпа восторженна, чей-то бумажник толще.

Остерегайся нас хоть кто, пред тобою полчище.

У нас кровь чище из ноздрей брызжет;

А ты кто: трус, дурак, баклан?

Так мы с тебя взыщем!

За то, что здесь крыша, за то, что здесь пища,

За то, что кто-то обижен, а ты еще дышишь.

Просто так вышло, ты теперь лишний!

Будем есть теперь тебя, подходи поближе!

Ничего личного, они так видят реальность.

Такие уж обычаи, нам никак без крайностей.

Не хочешь, не бычь — и не клади в рот палец;

От того любовь авансом, только на добро здесь кланяются.

Припев:

Каждый миг дорог!

Жить, абы как — не катит!

Но я не стану глотку грызть за золото, за платину.

Путать лань в умате, совать нал в привате.

Любимую обнять бы при малиновом закате.

Каждый миг дорог!

Жить, абы как — не катит!

Но я не стану глотку грызть за золото, за платину.

Путать лань в умате, совать нал в привате.

Любимую обнять бы при малиновом закате.

Суждение растает, как морозный узор на стекле.

Страсти перегорят павшей листвою в костре.

Растают траектории полетов звезд и комет,

Только поступков скелет и перечень лет.

Кто в оппозиции сегодня — забудут о народе,

Как народ через год — хитовую мелодию.

Пылью покроется подиум, как старичок Ноттингем,

Но не умолкнут голоса поэтов и юродивых.

Тонкость пародий сегодня — завтра пустота.

Идеальный порядок, к субботе — уже кавардак.

То, что вчера было страх, сейчас уже данность.

Пламя свечей и шепот — выходят сроки давности.

И прыть твоя тебе сегодня льстит.

Ты ставишь всем в упрек, ты постиг и достиг!

Взрываясь, как пластид, рвешься срочно расти.

Только в уроке первом было: «В любви прости!»

Припев:

Каждый миг дорог!

Жить, абы как — не катит!

Но я не стану глотку грызть за золото, за платину.

Путать лань в умате, совать нал в привате.

Любимую обнять бы при малиновом закате.

Каждый миг дорог!

Жить, абы как — не катит!

Но я не стану глотку грызть за золото, за платину.

Путать лань в умате, совать нал в привате.

Любимую обнять бы при малиновом закате.

Anderen vechten hun hele leven voor een stukje woestijn.

Anderen in de oases vervelen zich, portwijn is Bastille.

De koning is verwijderd, de president kan dat ook.

We verliezen geallieerde broeders, wij zijn de nieuwe edelen!

De menigte is enthousiast, iemands portemonnee is dikker.

Pas op voor ons, in ieder geval iemand, voor jullie hordes.

Ons bloed spuit schoner uit de neusgaten;

En wie ben jij: een lafaard, een dwaas, een aalscholver?

Dus we zullen van je eisen!

Voor het feit dat er een dak is, voor het feit dat er voedsel is,

Omdat iemand beledigd is en jij nog ademt.

Het is gewoon zo gebeurd, je bent nu overbodig!

Laten we je nu opeten, kom dichterbij!

Niets persoonlijks, zo zien zij de werkelijkheid.

Dat zijn de gebruiken, we kunnen niet zonder extremen.

Als je dat niet wilt, wees dan niet - en steek je vinger niet in je mond;

Van daaruit gaat liefde vooraf, alleen goede mensen buigen hier.

Refrein:

Elk moment is kostbaar!

Om te leven, hoe dan ook - rolt niet!

Maar ik zal mijn keel niet bijten voor goud, voor platina.

Verwar hinde in umate, por contant geld in privé.

Ik zou mijn geliefde knuffelen bij een frambozenzonsondergang.

Elk moment is kostbaar!

Om te leven, hoe dan ook - rolt niet!

Maar ik zal mijn keel niet bijten voor goud, voor platina.

Verwar hinde in umate, por contant geld in privé.

Ik zou mijn geliefde knuffelen bij een frambozenzonsondergang.

Het oordeel zal smelten als een ijzig patroon op glas.

Passies zullen worden opgebrand door gevallen bladeren in een vuur.

De vliegroutes van sterren en kometen zullen smelten,

Alleen acties zijn een skelet en een lijst van jaren.

Degenen die vandaag in de oppositie zijn, zullen de mensen vergeten,

Zoals de mensen in een jaar - een hit.

Het podium zal bedekt zijn met stof, zoals het oude Nottingham,

Maar de stemmen van dichters en dwazen zullen niet tot zwijgen worden gebracht.

De subtiliteit van parodieën van vandaag is morgen leegte.

Perfect in orde, tegen zaterdag is het al een zooitje.

Wat gisteren angst was, is nu realiteit.

De vlam van kaarsen en gefluister - de verjaringstermijn komt uit.

En je behendigheid vleit je vandaag.

Je verwijt iedereen, je hebt begrepen en bereikt!

Exploderend als een plastide, je staat te popelen om dringend te groeien.

Alleen in de eerste les was: "Vergeef me in de liefde!"

Refrein:

Elk moment is kostbaar!

Om te leven, hoe dan ook - rolt niet!

Maar ik zal mijn keel niet bijten voor goud, voor platina.

Verwar hinde in umate, por contant geld in privé.

Ik zou mijn geliefde knuffelen bij een frambozenzonsondergang.

Elk moment is kostbaar!

Om te leven, hoe dan ook - rolt niet!

Maar ik zal mijn keel niet bijten voor goud, voor platina.

Verwar hinde in umate, por contant geld in privé.

Ik zou mijn geliefde knuffelen bij een frambozenzonsondergang.