Con Truenos Hay Que Hablar - Cultura Profética

Me encuentro con mi alma entre los libros del ayer

De los virtuosos, estudiosos de su ser y miro las palabras que pintan en el

cielo

Mi incertidumbre, mi padecer.

Con truenos hay que hablar

A los sentidos dormidos hay que hablar

Así habló Zaratustra

Quien con pocas palabras acertó en lo que mi mente tanto busca

Busca mi mente alguna musa mi espíritu quiere gritar para expresar

Para constatar lo que la fuerza bruta lleva y trae.

Hay quien se siente

orgulloso de su puñado de justicia y a causa de ella mata

Castiga de tal manera que el mundo se pierde en su injusticia

Y que desagradable le sale de la boca la palabra justicia, si cuando dicen: «yo soy justo», me suena igual que «fui vengado»

Con truenos hay que hablar

A los sentidos dormidos hay que hablar

Ik vind mijn ziel tussen de boeken van gisteren

Van de deugdzamen, de geleerden van hun wezen en ik kijk naar de woorden die ze op de

hemel

Mijn onzekerheid, mijn lijden.

Met donder moet je spreken

Tot de slapende zintuigen moeten we spreken

Zo sprak Zarathoestra

Wie had met weinig woorden gelijk in waar ik zo naar op zoek ben

Doorzoek mijn geest voor een muze die mijn geest wil schreeuwen om uit te drukken

Om te verifiëren wat brute kracht brengt en brengt.

Er zijn mensen die voelen

trots op zijn handvol gerechtigheid en daarom doodt hij

Hij straft op zo'n manier dat de wereld verloren gaat in zijn onrecht

En hoe onaangenaam komt het woord gerechtigheid uit je mond, als wanneer ze zeggen: "Ik ben rechtvaardig", het voor mij klinkt als "Ik was gewroken"

Met donder moet je spreken

Tot de slapende zintuigen moeten we spreken