Ballad Of Immoral Earnings - Cristina

There was a time, now very far away

When we set up together, I and she

I had the brains, and she supplied the breast

I did her right, and she supported me

A way of life then, if not quite the best

And when a client came I’d climb out of our bed

And treat him nice, and go and have a drink instead

When he paid up I would address him: «Sir

Come any time you feel you fancy her.»

That time’s gone past, but what would I not give

To see that whorehouse where we used to live?

That was the time, now very far away

He was so sweet he bashed me where it hurt

And when the cash ran out the feathers really flew

He’d up and say, «I'm going to pawn your skirt»

A skirt is nice, but no skirt is OK too

He had his cheek, he kept me locked away all day

But came the night he brought acquaintances to play

If I’d object he’d knock me headlong down the stairs

I had the bruises off and on for years

That time’s gone past, but what would I not give

To see that whorehouse where we used to live?

That was a time now very far away

Not that our state seems much improved today

When afternoons were all I had for you

I told you she was generally booked up

(The night’s more normal, but daytime will do)

Once I was pregnant, so the doctor said

So we reversed positions on the bed

You thought your weight would make it premature

But in the end we flushed it down the sewer

That could not last, but what would I not give

To see that whorehouse where we used to live?

Er was een tijd, nu heel ver weg

Toen we samen begonnen, ik en zij

Ik had de hersens en zij zorgde voor de borst

Ik deed haar goed en ze steunde me

Een manier van leven dus, zo niet helemaal de beste

En als er een klant kwam, klom ik uit ons bed

En behandel hem aardig, en ga in plaats daarvan iets drinken

Toen hij betaalde, zou ik hem aanspreken: «Sir»

Kom wanneer je voelt dat je haar leuk vindt.»

Die tijd is voorbij, maar wat zou ik niet geven?

Om dat hoerenhuis te zien waar we woonden?

Dat was de tijd, nu heel ver weg

Hij was zo lief dat hij me sloeg waar het pijn deed

En toen het geld op was vlogen de veren er echt uit

Hij stond op en zei: "Ik ga je rok verpanden"

Een rok is leuk, maar geen rok is ook oké

Hij had zijn wang, hij hield me de hele dag opgesloten

Maar kwam de avond dat hij kennissen meebracht om te spelen

Als ik bezwaar zou maken, zou hij me met het hoofd van de trap slaan

Ik had de blauwe plekken al jaren af ​​en toe

Die tijd is voorbij, maar wat zou ik niet geven?

Om dat hoerenhuis te zien waar we woonden?

Dat was een tijd nu heel ver weg

Niet dat onze staat vandaag veel verbeterd lijkt te zijn

Toen de middagen alles waren wat ik voor je had

Ik zei toch dat ze over het algemeen volgeboekt was

(De nacht is normaler, maar overdag is voldoende)

Toen ik eenmaal zwanger was, zei de dokter:

Dus we hebben de houding omgekeerd op het bed

Je dacht dat je gewicht het voorbarig zou maken

Maar uiteindelijk hebben we het door het riool gespoeld

Dat kon niet lang duren, maar wat zou ik niet geven?

Om dat hoerenhuis te zien waar we woonden?