The Talking Song - Cosmo Jarvis

So I’m standing in a bullet

Staring down a greasy gun

And I’m rubbing people’s shoulders

But I’m miles from everyone.

We’re hugging without touching,

Accepting by refusing

And that sound of awkward of silence

Isn’t awkward if it’s soothing

To the grumpy, grey, old grandma

Who saw the first King Kong

Is she at peace or pissed off with the damp?

Mocked her joints for way too long.

Looking at your eyelids,

If they open it’s a danger,

Oh my god: I’m sharing perfect

Eye-to-eye time with a stranger.

One who will forget me like

The stars forgot the day,

I guess we always were the crosses

On a graph anyway.

If our eyes do share a tiny

Part of time together

It’s spend planning how we’ll look

Away from one another.

A man with awful glasses wonders

Where it is she goes

As he spies a woman sleeping

That he doesn’t even know,

And the wrinkles on the faces

Of the people that I see

In this clikety-clakety bullet

Make sense to me.

We just want to talk, but we are way too scared.

We just want to talk, but there’s silence here instead.

We just want to talk, you can never talk enough,

But we can’t even talk no more,

So how we s’posed to love?

She sits and she examines

With a screwed expression,

Should’ve checked it in the shop

And now she’ll never lesson.

Thinks she got short changed

So she checks her receipt,

But I can see the one pound

Twenty by her feet.

But can I tell her, can I?

No.

'Cause that was force us to connect,

And that makes me a weirdo

With a screw loose in my head.

And our hearts are always close

To everything that they can get,

Because it’s better to be safely sorry,

Everything’s a threat.

A man is busy munching

And he’s loving every bite,

Spending time with some Doritos

Before he meets his wife,

And I can stare at you for hours,

I could help you with a word,

But pretend you cannot see me,

It’ll never get heard.

Practising a speech to

Himself once again,

Over and over, 'til

She smiles in his head and says

«Okay dad, I know that

You gotta work late,

And I’m not gonna cry

If you miss my play».

We just want to talk, but we are way too scared.

We just want to talk, but there’s silence here instead.

We just want to talk, you can never talk enough,

But we can’t even talk no more,

So how we s’posed to love?

I can see myself in all of you

And all of you in me

But a frightened little planet,

Most of all, is what I see.

The best friend you never made

Could be one foot away

And end up anonymous

Because you never tried to say

«Hey».

Look at that,

It’s a lady with a pram,

I’m not gonna help her

But I do give a damn.

It’s just that if I offer to

She might go crazy,

And think I think she’s weak

'Cause she’s a lady with a baby.

I really don’t think

Anyone knows anymore

When to talk and so we don’t

'Cause we’re just not sure.

And this is why people kinda just

Wanna be alone,

So they start little groups

That just grow and just grow

And they think one thing

And it keeps them safe,

Until another group of people

Have something else to say,

And both groups don’t even

Know what they believe anymore,

They just know who they hate

And so they start themselves a war.

We just want to talk, but we are way too scared.

We just want to talk, but there’s silence here instead.

We just want to talk, you can never talk enough,

But we can’t even talk no more,

So how we s’posed to love?

We just want to talk, but we are way too scared.

We just want to talk, but there’s silence here instead.

We just want to talk, you can never talk enough,

But we can’t even talk no more,

So how we s’posed to love?

Dus ik sta in een kogel

Staren in een vettig pistool

En ik wrijf over de schouders van mensen

Maar ik ben mijlenver van iedereen verwijderd.

We knuffelen zonder elkaar aan te raken,

Accepteren door te weigeren

En dat geluid van onhandige stilte

Is niet ongemakkelijk als het rustgevend is

Aan de knorrige, grijze, oude oma

Wie zag de eerste King Kong

Heeft ze vrede of is ze boos op het vocht?

Veel te lang bespotte ze haar gewrichten.

Als je naar je oogleden kijkt,

Als ze openen, is het een gevaar,

Oh mijn god: ik deel het perfect

Oog in oog met een vreemde.

Iemand die me zal vergeten, zoals

De sterren vergaten de dag,

Ik denk dat we altijd de kruisen waren

In ieder geval op een grafiek.

Als onze ogen een kleintje delen

Een deel van de tijd samen

Het is een kwestie van plannen hoe we eruit zullen zien

Weg van elkaar.

Een man met een vreselijke bril doet wonderen

Waar gaat ze heen

Terwijl hij een slapende vrouw bespioneert

Dat hij niet eens weet,

En de rimpels op de gezichten

Van de mensen die ik zie

In deze klakkeloze kogel

Begrijp me goed.

We willen gewoon praten, maar we zijn veel te bang.

We willen gewoon praten, maar in plaats daarvan is het hier stil.

We willen gewoon praten, je kunt nooit genoeg praten,

Maar we kunnen niet eens meer praten,

Dus hoe zouden we liefhebben?

Ze zit en ze onderzoekt

Met een verdraaide uitdrukking,

Had het moeten checken in de winkel

En nu zal ze nooit lesgeven.

Denkt dat ze te kort is veranderd

Dus ze controleert haar bonnetje,

Maar ik kan de ene pond zien

Twintig bij haar voeten.

Maar mag ik het haar vertellen?

Nee.

Omdat dat ons dwong om verbinding te maken,

En dat maakt me een raar

Met een schroef los in mijn hoofd.

En onze harten zijn altijd dichtbij

Op alles wat ze kunnen krijgen,

Omdat het beter is om veilig spijt te hebben,

Alles is een bedreiging.

Een man is druk aan het kauwen

En hij houdt van elke hap,

Tijd doorbrengen met wat Doritos

Voordat hij zijn vrouw ontmoet,

En ik kan uren naar je staren,

Ik zou je kunnen helpen met een woord,

Maar doe alsof je me niet kunt zien,

Het zal nooit gehoord worden.

Een toespraak oefenen voor

Zelf nog een keer,

Keer op keer, 'til

Ze lacht in zijn hoofd en zegt:

"Ok papa, dat weet ik"

Je moet laat werken,

En ik ga niet huilen

Als je mijn toneelstuk mist».

We willen gewoon praten, maar we zijn veel te bang.

We willen gewoon praten, maar in plaats daarvan is het hier stil.

We willen gewoon praten, je kunt nooit genoeg praten,

Maar we kunnen niet eens meer praten,

Dus hoe zouden we liefhebben?

Ik zie mezelf in jullie allemaal

En jullie allemaal in mij

Maar een bange kleine planeet,

Bovenal is wat ik zie.

De beste vriend die je nooit hebt gemaakt

Kan een voet verwijderd zijn

En eindigen anoniem

Omdat je nooit hebt geprobeerd te zeggen:

"Hoi".

Moet je zien,

Het is een dame met een kinderwagen,

Ik ga haar niet helpen

Maar het kan me schelen.

Het is alleen zo dat als ik aanbied om

Ze kan gek worden,

En denk dat ik denk dat ze zwak is

Omdat ze een dame is met een baby.

Ik denk het echt niet

Iedereen weet het meer

Wanneer moeten we praten en dus niet?

Omdat we het gewoon niet zeker weten.

En dit is waarom mensen een beetje gewoon zijn

Wil je alleen zijn,

Dus ze beginnen kleine groepen

Dat maar groeien en maar groeien

En ze denken één ding

En het houdt ze veilig,

Tot een andere groep mensen

Heb nog iets te zeggen,

En beide groepen niet eens

Weet niet meer wat ze geloven,

Ze weten gewoon wie ze haten

En dus beginnen ze een oorlog voor zichzelf.

We willen gewoon praten, maar we zijn veel te bang.

We willen gewoon praten, maar in plaats daarvan is het hier stil.

We willen gewoon praten, je kunt nooit genoeg praten,

Maar we kunnen niet eens meer praten,

Dus hoe zouden we liefhebben?

We willen gewoon praten, maar we zijn veel te bang.

We willen gewoon praten, maar in plaats daarvan is het hier stil.

We willen gewoon praten, je kunt nooit genoeg praten,

Maar we kunnen niet eens meer praten,

Dus hoe zouden we liefhebben?