On regarde - Corneille

De jour comme chaque nuit un monde s’enfonce

Et comme on n’y peut rien, on le d (c)nonce

Mais c’est toujours loin, mais c’est toujours loin, toujours un peu loin

Des cris nous viennent d’ailleurs comme des chansons

Ca vient et puis § a passe, mais que peut-on

Surtout quand § a vient, quand § a vient de loin, toujours un peu loin

Je sais trs bien que seul je ne changerai pas le monde

et donc je chante des mots d’espoir pour les autres

On regarde

On verse une larme sincre, on repart

On compatit, on le pense sans y croire

On regrette, on r (c)pte nos histoires

Jusqu' ce qu’il soit trop tard

On regarde

Pendant qu’ici j’attends de vivre mon rЄve (mon rЄve)

L -bas ceux qui en ont encore, leur temps s’achve (s'achve)

Mais § a reste loin, mЄme moi qui en viens, je trouve § a trs loin

Et ceux qui parmi nous ont un grand coeur (grand coeur)

On pense aux moins heureux, mЄme qu’on en pleure (des fois)

Mais § a reste loin, mЄme quand c’est voisin, § a reste toujours loin

Je sais trs bien que seul je ne changerai pas le monde

et donc, je chante des mots d’espoir pour les autres

Mais je sais que si on veut on peut changer le monde

Juste avec des mots de paix pour les autres

Dag zoals elke nacht een wereld zinkt

En aangezien we er niets aan kunnen doen, hebben we het (c)nonce it

Maar het is altijd ver, maar het is altijd ver, altijd een beetje ver

Kreten komen van elders naar ons toe, zoals liedjes

Het komt en dan gaat het weer voorbij, maar wat kunnen we?

Vooral als het komt, als het van ver komt, altijd een beetje ver

Ik weet heel goed dat ik alleen de wereld niet zal veranderen

en dus zing ik woorden van hoop voor anderen

Wij kijken

We laten een oprechte traan, we vertrekken

We leven mee, we denken het zonder het te geloven

We betreuren het, we her(r)pen onze verhalen

Tot het te laat is

Wij kijken

Terwijl ik hier wacht om mijn droom te leven (mijn droom)

Daar degenen die het nog hebben, hun tijd eindigt (eindigt)

Maar het blijft ver weg, zelfs ik die daar vandaan kom vind ik heel ver weg

En degenen onder ons met grote harten (grote harten)

We denken aan de minder gelukkigen, zelfs we huilen (soms)

Maar het blijft ver weg, zelfs als het dichtbij is, blijft het altijd weg

Ik weet heel goed dat ik alleen de wereld niet zal veranderen

en dus zing ik woorden van hoop voor anderen

Maar ik weet dat als we willen, we de wereld kunnen veranderen

Gewoon met woorden van vrede voor anderen