Understatments - Civilian

What do you say to the things that you hate

when they’re coming alive in the back of your mind

What do you say when you hate what you’ve made

when you’re trying to trust but you’re fucking it up

down like a dove comes a sign

as a tear to the cheek from her lovesick eye

and then like the lord

she wasn’t there anymore

I wait for the day like inevitable rain

where, just like the dust, I will swallow you up

and down like a flood comes a sign

as I tug on her hem like a sleepless child

and down like a flood comes a sign

in the form of a man clearly loosing his mind

then like the lord that man wasn’t there anymore

with your hand in my hand and your head on my chest

I was kissing your neck till I ran out of breath

sometimes you got no choice

to face what you fear the most

to say that I need this

would be an understatement

Wat zeg je tegen de dingen die je haat?

wanneer ze tot leven komen in je achterhoofd

Wat zeg je als je een hekel hebt aan wat je hebt gemaakt?

wanneer je probeert te vertrouwen, maar je verpest het

neer als een duif komt een teken

als een traan op de wang van haar verliefde oog

en dan als de heer

ze was er niet meer

Ik wacht op de dag als onvermijdelijke regen

waar ik, net als het stof, je zal opslokken

en neer als een vloed komt een teken

terwijl ik aan haar zoom trek als een slapeloos kind

en neer als een vloed komt een teken

in de vorm van een man die duidelijk zijn verstand aan het verliezen is

toen was als de heer die man er niet meer

met je hand in mijn hand en je hoofd op mijn borst

Ik kuste je nek tot ik buiten adem raakte

soms heb je geen keuze

om onder ogen te zien waar je het meest bang voor bent

om te zeggen dat ik dit nodig heb

zou een understatement zijn