La dolce vita - Christophe, Julien Doré

Tous les soirs sans fins

Je trainais sur ma vespa

Dans mon gilet de satin

C'étais la dolce vita…

Je cherchais l’aventure

Jusqu’au petit matin

Je me prenais pour ben-hur

En conduisant d’une main

Mais je t’ai rencontré !

Et puis tout a changé !

Le piège étais facile

Tu es tombée dans mes bras

On se prom’nait en ville

C'étais la dolce vita…

Et cette façon que tu avais de me serrer

Contre le revers de mon smoking blanc cassé

Ne pouvais pas me blazer

Même dans l’obscurité

Je te revois encore

Elsa… Elsa… je ne t’oublie pas… Elsa…

Pourquoi es-tu partie !

Je n’ai rien compris !

J’ai lontemps cherché

La nuit à te remplacer

Et pour quelques heures parfois

C'étais la dolce vita…

Et cette façon que tu avais de te serrer

Contre le revers de mon smoking blanc cassé

Je n’l’ai jamais retrouvé

Mais le soleil décline

Sur ma memoire en ruine

Tous les soirs sans fins

Je traine un vieu désaroi

Dans mon gilet de chagrin

Loin de la dolce vita…

Et cette façon que tu avais de te serrer

Contre le revers de mon smoking blanc cassé

Je voudrais l’oublier

Mais dans mes rêves glacés

Je te revois encore

Elsa… Elsa… tu es toujours là !

Elsa… Elsa…

Elke eindeloze nacht

Ik hing rond op mijn vespa

In mijn satijnen vest

Het was la dolce vita...

Ik was op zoek naar avontuur

Tot zonsopkomst

Ik dacht dat ik ben-hur . was

Rijden met één hand

Maar ik heb je ontmoet!

En toen veranderde alles!

De val was makkelijk

Je viel in mijn armen

We liepen door de stad

Het was la dolce vita...

En zo hield je me vast

Tegen de revers van mijn gebroken witte smoking

Kon me niet blazer

Zelfs in het donker

ik zie je opnieuw

Elsa... Elsa... Ik vergeet je niet... Elsa...

Waarom ben je weggegaan!

Ik heb het niet begrepen !

Ik heb lang gezocht

De nacht om jou te vervangen

En soms voor een paar uur

Het was la dolce vita...

En zo knuffelde je vroeger

Tegen de revers van mijn gebroken witte smoking

Ik heb hem nooit gevonden

Maar de zon gaat onder

Op mijn afbrokkelende geheugen

Elke eindeloze nacht

Ik sleep een radeloze oude man

In mijn vest van verdriet

Ver van het dolce vita...

En zo knuffelde je vroeger

Tegen de revers van mijn gebroken witte smoking

Ik zou het graag willen vergeten

Maar in mijn bevroren dromen

ik zie je opnieuw

Elsa...Elsa...je bent er nog!

Elsa...Elsa...