Un Par Un - Charles Aznavour

J’avais la vie de château

Une armée de valets

Un chauffeur, trois autos

Des joyaux, des complets

Des chevaux, des tableaux

A ne savoir qu’en faire

Mais à crier banco

Et jouer un jeu d’enfer

J’ai tout laisser sur les tapis verts

Un par un

J’ai vu tout s’en voler

Un par un Mes Renoir, mes Derain

Mes meubles et mes tapis

Un par un On a tout emporté

Un par un Ne me laissant plus rien

Que mes yeux pour pleurer

Et un lit

J’avais de nombreux amis

Plein d’entrain et d’humour

Qui buvaient mon whisky

Et qui formaient ma cour

Et me tapaient parfois

Pour ne pas dire souvent

Vers le trente du moi

Quand momentanément

Ils se trouvaient un peu court d’argent

Un par un Ils se sont paniqués

Un par un En prétextant soudain

Quelque raison futile

Un par un ils se sont dispersés

Un par un Sans me serrer la main

Tel les rats d’un navire

En péril

Une danseuse classique

Une actrice connue

Deux ou trois hystériques

Et quelques ingénues

Me trouvaient merveilleux

Et plongeaient dans mes draps

En jurant leurs grands dieux

Qu’elles n’aimaient que moi

Et puis les diamants de vingt carats

Un par un

J’ai perdu mes pouvoirs

Un par un Sur leurs coeurs, sur leurs seins

Rehaussés de bijoux

Un par un

J’ai fumé mes déboires

Un par un Et j’ai compris enfin

Mais hélas un peu tard

Pauvre fou

Pauvre fou, pauvre fou

Ik had kasteelleven

Een leger van dienaren

Eén bestuurder, drie auto's

Juwelen, pakken

Paarden, schilderijen

Niet wetend wat ermee te doen

Maar om banco te schreeuwen

En speel een geweldig spel

Ik heb alles op de groene tapijten achtergelaten

Een voor een

Ik heb het allemaal zien wegvliegen

Een voor een mijn Renoirs, mijn Derains

Mijn meubels en mijn tapijten

Eén voor één hebben we alles weggenomen

Eén voor één laat me niets achter

Dan mijn ogen om te huilen

En een bed

Ik had veel vrienden

Vol enthousiasme en humor

Wie dronk mijn whisky

En wie vormde mijn hof?

En sla me soms

Om niet vaak te zeggen

Rond de jaren dertig van mij

Wanneer tijdelijk

Ze kwamen een beetje geld tekort

Eén voor één raakten ze in paniek

Een voor een Plotseling doen alsof

een zinloze reden

Een voor een verspreidden ze zich

Eén voor één zonder mijn hand te schudden

Als ratten op een schip

In gevaar

Een klassieke danseres

Een beroemde actrice

Twee of drie hysterici

En enkele vindingen

vond me geweldig

En zakte weg in mijn lakens

Door hun grote goden te zweren

Dat ze alleen van mij hielden

En dan de twintig karaats diamanten

Een voor een

Ik verloor mijn krachten

Een voor een Op hun hart, op hun borsten

Geaccentueerd met juwelen

Een voor een

Ik rookte mijn tegenslagen

Eén voor één En ik begreep het eindelijk

Maar helaas een beetje laat

Arme dwaas

Arme dwaas, arme dwaas