Trenetement - Charles Aznavour

Ma page est vierge, je suis devant, il me faut écrire un roman

Et je gamberge, me tiens le front en cherchant une inspiration

Si dans une heure, j’ai pu noircir quelques feuillets

Mon éditeur pourra me consentir un prêt que ma concierge

Guette déjà, car mon loyer n’est pas payé depuis six mois

Je me concentre mais rien ne vient et je suis mangé par la faim

Car dans mon ventre, au désespoir, il n’y a pas même un café noir

J’ai beau chercher, comment faire un repas gratuit?

Dans le quartier, je n’obtiens plus aucun crédit

Et quand je rentre chez eux, parfois

Les commerçants sont menaçants dès qu’ils me voient

Muse ma reine, ma tendre amie, mon doux cœur et mon pur esprit

Mets-moi en veine, je suis à court, je t’en prie, viens à mon secours

Donne-moi donc trois personnages et un décor

Qui connaîtront la vie, l’amour et puis la mort

Que ça devienne un best-seller qui m’offre un jour

Et le Goncourt, et l’habit vert

Mon cœur bat vite, ça y est, je crois, mon roman s'écrit malgré moi

Quand je cogite, ma plume court, j’en oublie tout ce qui m’entoure

Je suis génial, j’ai fini l'œuvre en une nuit

Le point final est au bas de mon manuscrit

Je sollicite mon éditeur qui m'éconduit avec mépris, ah!

Quel malheur

Dès lors je sombre dans la folie et je dis adieu à la vie

Dans la pénombre, sans oraison, je me fais un trou dans le front

Je vois d’en haut, les gens s’arracher mes bouquins

Souvent il faut mourir pour devenir quelqu’un

Mais comme une ombre, souvent la nuit, je reviendrai

Je le promets et sans répit

Je ferai peur aux éditeurs toutes les nuits

Je ferai peur aux éditeurs toutes les nuits

Mijn pagina is leeg, ik sta vooraan, ik moet een roman schrijven

En ik gok, houd mijn voorhoofd vast op zoek naar inspiratie

Als ik in een uur een paar slips zou kunnen verduisteren

Mijn uitgever kan me een lening geven die mijn conciërge

Pas maar op, want mijn huur is al een half jaar niet betaald

Ik concentreer me maar er komt niets en ik ben opgegeten door de honger

Want in mijn buik, in wanhoop, is er niet eens een zwarte koffie

Hoe goed ik ook kijk, hoe krijg ik een gratis maaltijd?

In de motorkap, ik krijg geen krediet meer

En als ik soms naar huis ga

Winkeliers dreigen als ze me zien

Muse mijn koningin, mijn tedere vriend, mijn lieve hart en mijn pure geest

Zet me in de ader, ik ben kort, kom me alsjeblieft te hulp

Dus geef me drie karakters en een setting

Wie kent het leven, de liefde en dan de dood

Moge het een bestseller worden die mij op een dag aanbiedt

En de Goncourt, en de groene jas

Mijn hart klopt snel, dat is het, geloof ik, mijn roman wordt geschreven ondanks mezelf

Als ik denk, mijn pen loopt, vergeet ik alles om me heen

Ik ben geweldig, ik heb het werk in één nacht afgemaakt

De punt staat onderaan mijn manuscript

Ik vraag mijn redacteur die me met minachting afwijst, ah!

Wat jammer

Vanaf dat moment word ik gek en zeg ik vaarwel tegen het leven

In het donker, zonder gebed, maak ik een gat in mijn voorhoofd

Ik zie van bovenaf, mensen die mijn boeken afpakken

Vaak moet je sterven om iemand te worden

Maar als een schaduw, vaak 's nachts, zal ik terugkeren

Ik beloof het en zonder uitstel

Ik zal de redactie elke avond bang maken

Ik zal de redactie elke avond bang maken