Te espero (Je t'attends) - Charles Aznavour

Pasa el tiempo y sin ti no sé vivir

la razón es para mí siempre sufrir

y ahora el viento al pasar me da a entender

que en la vida sólo a ti esperaré.

Yo recuerdo tu mirar y tu besar

tu sonrisa bajo el sol primaveral

estoy solo sin saber lo que tú harás

en mi alma hay dolor al esperar.

Ven… a mí ven no tardes más

ven por favor te ruego yo

no podré esperar ven a mí

yo quiero saber si has de venir

por fin así dímelo amor.

Es la herida que envejece sin piedad

más mi amor siempre será eternidad

en mis blancas noches tú revivirás

el recuerdo de mi amor al despertar.

En mi mente siempre como un altar

y tu rostro grabo en mí para soñar

el momento ha de llegar muy pronto ya

y veré la realidad al despertar.

Ven… ven a mí ven, ven no tardes más

ven por favor te ruego yo no podré esperar

ven… oh ven a mí yo… yo quiero saber

si has de venir por fin así dímelo amor…

De tijd verstrijkt en zonder jou weet ik niet hoe ik moet leven

de reden is dat ik altijd moet lijden

en nu maakt de wind die voorbijgaat me het te begrijpen

Dat ik in het leven alleen op jou zal wachten.

Ik herinner me je blik en je kus

jouw glimlach onder de lentezon

Ik ben alleen zonder te weten wat je gaat doen

in mijn ziel is er pijn in het wachten.

Kom... kom naar me toe, kom niet te laat

kom alsjeblieft ik smeek je

Ik kan niet wachten om naar mij toe te komen

Ik wil weten of je moet komen

eindelijk zo vertel me liefde.

Het is de wond die veroudert zonder genade

meer mijn liefde zal altijd eeuwig zijn

in mijn witte nachten zul je herleven

de herinnering aan mijn liefde bij het ontwaken.

In mijn gedachten altijd als een altaar

en jouw gezicht neem ik op in mij om te dromen

het moment moet heel snel komen

en ik zal de realiteit zien als ik wakker word.

Kom... kom naar me toe, kom, kom, kom niet te laat

kom alsjeblieft ik smeek je ik kan niet wachten

kom... oh kom bij mij ik... ik wil het weten

als je eindelijk zo moet komen, vertel me dan liefde...