Quien? - Charles Aznavour

Quién, cuando ya no aliente, silenciosamente, llegará hasta ti

Y como el olvido, ya te habrá vencido

Le dirás querido al igual que a mí?

Quién borrará mis huellas y encendiendo estrellas

En la oscuridad, abrirá balcones

Romperá crespones y pondrá canciones en tu soledad?

Quién será mi revelo, quién te va a convencer?

Quién volverá de nuevo a reinar en tu ser?

Quién cuando ya me ausente, va a cruzar el puente

Que mande a cerrar y pondrá colores

En tus sinsabores y te hará olvidar pronto mi pesar?

Yo tengo el doble de tu edad, más no me importa sucumbir

A ver de cara la verdad del porvenir

No vistas luto por mi amor pues no me gusta ser cruel

Y sé que nunca ese color le fue a tu piel

Quién cuando yo me vaya, llegará a tu playa un anochecer

Y pondrá su empeño en velarte el sueño

Y lo harás tu dueño casi sin querer?

Quién besará tu pelo y en tu negro duelo

Te pondrá un clavel, ya diferente te verá la gente

Nueva y sonriente, como un cascabel?

Quién viene a suplicarme, quién dime dulce bien?

Quién trata de borrarme, quién amor en tu sien?

Quién por sustituirte y por destruirme sin contemplación

Romperá en pedazos todos nuestros lazos

Y sin compasión, mi propio corazón?

Wie, als hij niet langer stilzwijgend aanmoedigt, zal naar je toe komen?

En net als de vergetelheid heeft het je al verslagen

Vertel je hem lief, net als ik?

Wie zal mijn sporen en lichtsterren wissen

In het donker opent het balkons

Zal het crêpe breken en liedjes in je eenzaamheid brengen?

Wie zal mijn openbaring zijn, wie zal jou overtuigen?

Wie zal er weer heersen in jouw wezen?

Wie, als ik weg ben, gaat de brug over?

Stuur hem om te sluiten en kleuren te zetten

In je problemen en zal het je snel mijn verdriet doen vergeten?

Ik ben twee keer zo oud als jij, maar ik vind het niet erg om te bezwijken

Om de waarheid van de toekomst onder ogen te zien

Draag geen rouw om mijn liefde, want ik hou er niet van om wreed te zijn

En ik weet dat die kleur nooit op je huid is gegaan

Wie, als ik vertrek, zal op een avond op jouw strand aankomen?

En hij zal er alles aan doen om je wakker te houden

En maakt u hem bijna onbedoeld uw baasje?

Wie zal je haar kussen en in je zwarte rouw?

Ze zullen een anjer op je zetten, en mensen zullen je anders zien

Nieuw en glimlachend, als een rammelaar?

Wie komt me smeken, wie vertelt me ​​zoet goed?

Wie probeert mij uit te wissen, wie heeft lief in uw tempel?

Wie moet je vervangen en mij vernietigen zonder na te denken?

Het zal al onze banden verbreken

En zonder mededogen, mijn eigen hart?