Quello che si dice - Charles Aznavour

In una vecchia proprieta' via paganini

Con una gatta in liberta'

La tartaruga senza eta' e i canarini

Perche' mamma riposi un po'

Ci penso io, visto che so' a cucinare

Mettere in ordine, pulire

Fare la spesa e perche' no, anche a cucire

Paura a lavorare mai!

Io sono un po’decoratore e un po' stilista

Pero' e' la notte dove so'

Che io do tutto quel che ho', sono un artista

Eseguo un numero speciale

Che chiudo col nudo integrale, che mi si addice

E nella sala vedo che, i maschi dicono di me

«E' un uomo o quello che si dice»…

A cena poi verso le tre

Ho tanti amici intorno a me, di tutti i sessi

C’e' un aria di cordialita'

Un assoluta liberta' senza complessi

Scoprendo delle verita'

Sul conto di chi non ci va' lo lapidiamo

Con umorismo sempre, ma

Con raffinata crudelta' lo distruggiamo

C’e' qualche ritardato che

Crede di scimmiottare me, con l’ancheggiare

Povera gente che non sa'

Quanto ridicola si fa' da compatire.

Gente che ride piu' che puo'

Parla con gesti da tenore e grande attrice

Io, lazzi e frizzi lascio che passino alti su di me

«Un uomo o quello che si dice»…

E quando all’alba rientrero'

A casa mia ritrovero' la mia tristezza

Parrucca e ciglia togliero'

Ma i segni non cancellero' della stanchezza

Mi stendo ma non dormo mai

Penso ai miei amori derisori e senza gioia

A lui che so' soltanto io

E infiamma bello come un dio i miei pensieri

Parlargli, io, non osero'

So che non gli rivelero' la mia condanna

Se il meglio della verde eta'

In letti anonimi lo da ad una donna

Pero' non mi guardate mai

Con aria di severita' giudicatrice

Che colpa posso avere se

Madre natura fa di me:

«Un uomo o quello che si dice»…

In een oud pand via paganini

Met een loslopende kat

De tijdloze schildpad en kanaries

Waarom mama wat rust nemen

Ik zal ervoor zorgen, want ik weet hoe ik moet koken

Opruimen, opruimen

Ga winkelen en waarom niet, zelfs naaien

Bang om nooit te werken!

Ik ben een beetje een decorateur en een beetje een stylist

Maar het is de nacht waar ik het weet

Dat ik alles geef wat ik heb', ik ben een artiest

Ik run een speciale uitgave

Die ik afsluit met het volle naakt, wat bij mij past

En in de hal zie ik dat de mannen over mij praten

"Het is een man of wat ze zeggen" ...

Bij het avondeten dan rond drieën

Ik heb veel vrienden om me heen, van alle geslachten

Er hangt een sfeer van hartelijkheid

Absolute vrijheid zonder complexen

De waarheden ontdekken

Voor degenen die niet gaan, we stenigen ze

Altijd met humor, maar

Met verfijnde wreedheid vernietigen we het

Er zijn een paar achterlijken die

Hij denkt dat hij mij nabootst, door te zweven

Arme mensen die het niet weten

Hoe belachelijk is het om medelijden te hebben.

Mensen die zo veel mogelijk lachen

Spreek met gebaren van een tenor en een geweldige actrice

Ik, grappen en grappen ik laat ze hoog over me heen gaan

"Een man of wat ze zeggen" ...

En als ik bij zonsopgang terugkeer

In mijn huis zal ik mijn verdriet vinden

Pruik en wimpers doe ik af

Maar de tekenen zullen de vermoeidheid niet wissen

Ik lig maar slaap nooit

Ik denk aan mijn spottende en vreugdeloze liefdes

Aan hem die alleen ik ken

En het ontvlamt mijn gedachten zo mooi als een god

Praat met hem, ik, ik durfde niet'

Ik weet dat ik mijn straf niet aan hem zal onthullen

Als de beste van het groene tijdperk

In anonieme bedden geeft hij het aan een vrouw

Maar kijk nooit naar mij

Met een air van oordelende ernst

Welke fout kan ik hebben als?

Moeder natuur maakt mij:

"Een man of wat ze zeggen" ...