Oramai - Charles Aznavour

Oramai, non ci vedranno più insieme

Oramai, so che vivrò nella tristezza

Nel freddo di una carezza

Che mai nessuno mi darà

Oramai, la voce non dirà ti amo

Oramai, qualcuno sarà già lontano

Io sarò l’ombra di me stesso

Triste riflesso dell’amor

E mai più, sentirò i tuoi dolci sí

Ti vedrò camminare qui

E tu non fai nemmeno un gesto

E mai più, dormiremo vicini, più

Sogneremo paesi blu

E del resto, oramai

Oramai, la gente ci vedrà più soli

Oramai, non siamo più due parti uguali

E le parole ch’eran nostre

A quanti altri le dirai?

Oramai, io guarderò la porta chiusa

Oramai, chi curerà più le tue rose?

Vivrò fra centomila cose

Che mi ricorderanno te

E mai più, sentirò i tuoi dolci sí

Ti vedrò camminare qui

E tu non fai nemmeno un gesto

E mai più, dormiremo vicini, più

Sogneremo paesi blu

E del resto, oramai

Inmiddels zullen ze ons niet meer samen zien

Inmiddels weet ik dat ik in verdriet zal leven

In de kou van een liefkozing

Dat niemand me ooit zal geven

Inmiddels zal de stem niet zeggen dat ik van je hou

Inmiddels is er al iemand ver weg

Ik zal de schaduw van mezelf zijn

Trieste weerspiegeling van liefde

En nooit meer, zal ik je snoep voelen ja

Ik zie je hier lopen

En je maakt niet eens een gebaar

En nooit meer, we slapen meer dicht bij elkaar

We zullen dromen van blauwe landen

En trouwens, nu

Inmiddels zullen mensen ons meer alleen zien

Inmiddels zijn we niet langer twee gelijke delen

En de woorden die van ons waren

Hoeveel anderen ga je vertellen?

Inmiddels zal ik naar de gesloten deur kijken

Wie zorgt er nu nog voor je rozen?

Ik zal in honderdduizend dingen leven

Dat zal me aan jou doen denken

En nooit meer, zal ik je snoep voelen ja

Ik zie je hier lopen

En je maakt niet eens een gebaar

En nooit meer, we slapen meer dicht bij elkaar

We zullen dromen van blauwe landen

En trouwens, nu