Non Je N'ai Rien Oublié - Charles Aznavour

Je n’aurais jamais cru, qu’on se rencontrerait.

Le hasard est curieux, il provoque les choses

Et le destin pressé, un instant prend la pause.

Non, je n’ai rien oublié.

Je souris malgré moi, rien qu'à te regarder.

Si les mois les années, marquent souvent les êtres

Toi, tu n’as pas changé… La coiffure peut-être.

Non, je n’ai rien oublié, rien oublié.

Marié, moi?

Allons donc!

Je n’en ai nulle envie.

J’aime ma liberté, et puis de toi à moi,

Je n’ai pas rencontré, la femme de ma vie,

Mais allons prendre un verre et parle moi de toi.

Que fais-tu de tes jours?

Es-tu riche et comblée?

Tu vis seule à Paris, mais alors ce mariage?

Entre nous, tes parents ont dû crever de rage.

Non, je n’ai rien oublié.

Qui m’aurais dit qu’un jour, sans l’avoir provoqué,

Le destin, tout à coup, nous mettrait face à face?

Je croyais que tout meurt, avec le temps qui passe.

Non, je n’ai rien oublié.

Je ne sais trop que dire ni par où commencer.

Les souvenirs foisonnent, envahissent ma tête

Et mon passé revient du fond de sa défaite.

Non, je n’ai rien oublié, rien oublié.

À l'âge où je portais que mon coeur pour toute arme,

Ton père ayant pour toi, bien d’autres ambitions

A brisé notre amour et fait jaillir nos larmes

Pour un mari choisi, sur sa situation.

J’ai voulu te revoir, mais tu étais cloîtrée.

Je t’ai écris cent fois, mais toujours sans réponse.

Cela m’a pris longtemps avant que je renonce.

Non, je n’ai rien oublié.

PARLÉ:

L’heure court et, déjà, le café va fermer.

Viens, oui viens je te raccompagne à travers les rues mortes

Comme au temps des baisers qu’on volait sous ta porte.

Non, non je n’ai rien oublié.

Chaque saison était notre saison.

Oui mais nous ne redoutions ni l’hiver ni l’automne.

C’est toujours le printemps, quand nos vingt ans résonnent.

Non, non, je n’ai rien oublié, rien oublié.

Cela m’a fait du bien, de sentir ta présence.

Je me sens différent, comme un peu plus léger.

On a souvent besoin, d’un bain d’adolescence.

C’est doux de revenir au sources du passé.

Je voudrais, si tu veux, sans vouloir te forcer,

Te revoir à nouveau, enfin si c’est possible,

Si tu en as envie, si tu es disponible.

Si tu n’as rien oublié,

Comme moi, qui n’ai rien oublié…

Ik had nooit gedacht dat we elkaar zouden ontmoeten.

Het toeval is nieuwsgierig, het veroorzaakt dingen

En het lot heeft haast, een moment pauzeert.

Nee ik ben niets vergeten.

Ik glimlach ondanks mezelf, alleen maar naar je kijkend.

Als de maanden de jaren, markeren vaak de wezens

Je bent niet veranderd... Het kapsel misschien.

Nee, ik vergat niets, vergat niets.

Trouw met mij?

Laten we gaan!

Ik heb er geen zin in.

Ik hou van mijn vrijheid, en dan van jou naar mij,

Ik heb niet ontmoet, de vrouw van mijn leven,

Maar laten we wat drinken en iets over jezelf vertellen.

Wat doe jij met je dagen?

Ben je rijk en vervuld?

Je woont alleen in Parijs, maar hoe zit het met deze bruiloft?

Tussen ons moeten je ouders zijn gestorven van woede.

Nee ik ben niets vergeten.

Wie zou me dat op een dag hebben verteld, zonder het uitgelokt te hebben,

Zou het lot ons plotseling van aangezicht tot aangezicht brengen?

Ik dacht dat alles na verloop van tijd sterft.

Nee ik ben niets vergeten.

Ik weet niet wat ik moet zeggen of waar ik moet beginnen.

Herinneringen in overvloed, dringen mijn hoofd binnen

En mijn verleden komt terug uit de diepte van zijn nederlaag.

Nee, ik vergat niets, vergat niets.

Op de leeftijd dat ik alleen mijn hart droeg voor welk wapen dan ook,

Je vader heeft voor jou nog vele andere ambities

Brak onze liefde en maakte onze tranen goed

Voor een uitverkoren echtgenoot, over zijn situatie.

Ik wilde je weer zien, maar je zat in een klooster.

Ik heb je honderd keer geschreven, maar altijd zonder antwoord.

Het heeft lang geduurd voordat ik het opgaf.

Nee ik ben niets vergeten.

SPREKEN:

De tijd dringt en het café gaat al dicht.

Kom, ja kom, ik zal je door de dode straten leiden

Zoals in de dagen van de kussen die onder je deur vandaan werden gestolen.

Nee, nee, ik ben niets vergeten.

Elk seizoen was ons seizoen.

Ja, maar we waren niet bang voor winter of herfst.

Het is altijd lente, als we in de twintig zijn.

Nee, nee, ik vergat niets, vergat niets.

Het voelde goed om je aanwezigheid te voelen.

Ik voel me anders, als een beetje lichter.

We hebben vaak een tienerbad nodig.

Het is fijn om terug te keren naar de bronnen van het verleden.

Ik zou willen, als je wilt, zonder je te willen dwingen,

Om je weer te zien, eindelijk als het mogelijk is,

Als je het wilt, als je beschikbaar bent.

Als je niets bent vergeten,

Zoals ik, die niets vergat...