Ma mie - Charles Aznavour

Tu es la vague, tu es la mer, tu es l’orage et les éclairs

Tu es le monde et le univers, ma mie.

Tu es la terre et la moisson, tu es les lacs, tu es les monts

Tu es le ciel et l’horizon, ma mie.

Tu es, tu es au fond de moi, tout ce qui pleure et ce qui rit

Tout ce qui meurt et ce qui vit, tout ce qui reste et qui s’en va.

Tu es la pierre et le sable fin, tu es la fleur et le parfum

Tu es le début et la fin, ma mie.

Tu es la palme, tu es le vent, tu es l’infini et le temps

Tu es l’hiver et le printemps, ma mie.

Tu es la branche, tu es le fruit, tu es le jour, tu es la nuit

Tu es le soleil et la pluie, ma mie.

Mais lorsque tu pars, mon amour, tout devient mort, je deviens seul

Se tend de noir et prend le deuil et en attendant ton retour

Je suis la cendre, le feu et le bois, je suis le chaud, je suis le froid

Je suis le Christ, je suis la croix, ma mie, ma mie.

Jij bent de golf, jij bent de zee, jij bent de storm en de bliksem

Jij bent de wereld en het universum, mijn liefste.

Jij bent de aarde en de oogst, jij bent de meren, jij bent de bergen

Jij bent de lucht en de horizon, mijn liefste.

Jij bent, jij bent in mij, al dat huilt en al dat lacht

Alles wat sterft en alles wat leeft, alles wat overblijft en alles wat gaat.

Jij bent de steen en het fijne zand, jij bent de bloem en het parfum

Jij bent het begin en het einde, mijn liefste.

Jij bent de palm, jij bent de wind, jij bent oneindigheid en tijd

Jij bent winter en lente, mijn liefste.

Jij bent de tak, jij bent de vrucht, jij bent de dag, jij bent de nacht

Jij bent de zon en de regen, mijn liefste.

Maar als je weggaat, mijn liefste, wordt alles dood, word ik alleen

Strekt zich uit in het zwart en treurt en wacht op je terugkeer

Ik ben as, vuur en hout, ik ben heet, ik ben koud

Ik ben Christus, ik ben het kruis, mijn liefste, mijn liefste.