Les Bateaux Sont Partis - Charles Aznavour, Plácido Domingo

Les bateaux sont partis, ce soir la mer est belle

La vague vient vers moi comme un serpent riant

De grands oiseaux planant autour de moi m’appellent

Dans le vent qui se lève, c’est ta voix que j’entends

C’est ta voix que j’entends

La vague vient rouler à mes pieds sur le sable

La trace des mes pas s’efface peu à peu

Ma tristesse aujourd’hui est inimaginable

Avec cet océan qui bouge entre nous deux

Qui bouge entre nous deux

Les bateaux sont partis, ce soir la mer est calme

Le vent qui vient des îles exhale doucement

Une plainte de harpe en jouant dans les palmes

Je regarde la mer et c’est toi que j’entends

Et c’est toi que j’entends

J’attends que le soleil tout à coup apparaisse

Que son premier rayon vienne effleurer ma peau

L’heure d’enchantement, l’heure de la détresse

Et c’est toi que j’attends qui va sortir des eaux

Qui va sortir des eaux

Toi que j’attends qui va sortir des eaux

De boten zijn weg, vanavond is de zee prachtig

De golf komt op me af als een lachende slang

Grote vogels die om me heen zweven bel me

In de opkomende wind, is het jouw stem die ik hoor

Het is jouw stem die ik hoor

De golf komt rollend aan mijn voeten op het zand

Mijn voetstappen vervagen langzaam

Mijn verdriet vandaag is onvoorstelbaar

Met deze oceaan die tussen ons beweegt

Wie beweegt er tussen ons twee

De boten zijn weg, vannacht is de zee kalm

De wind die van de eilanden komt waait zachtjes

Een harpgejammer tijdens het spelen in de handpalmen

Ik kijk naar de zee en jij bent het hoor ik

En jij bent het hoor ik

Ik wacht tot de zon plotseling verschijnt

Laat zijn eerste straal mijn huid raken

Het uur van betovering, het uur van nood

En jij bent het op wie ik wacht die uit het water zal komen

Wie komt er uit het water?

Jij, ik wacht op wie uit het water zal komen