Les Années Campagne - Charles Aznavour

À l’horizon de mes pensées

Quelques images se profilent

Surgissant de notre passé

Avant que happé par la ville

Je quitte l'âme déchirée

Les années campagne

Moi dans le secret de mon coeur

Je garde comme une blessure

Le goût salé de ce bonheur

Qui fut à peine une aventure

Que nous offraient avec chaleur

Les années campagne

Et plus je m'éloigne

De ces années-là

Plus elles m’empoignent

Me parlent tout bas

D’une enfant timide

Rencontrée un jour

Dont je fus le guide

Aux jeux de l’amour

Elle n’avait jamais aimé

On l’appelait la sauvageonne

Elle était fière et réservée

Et n’appartenait à personne

Nous avons connu un été

Mon coeur en témoigne

Les années campagne

Les années campagne

L’amour s’est offert sans façon

Sous le ciel bleu de mes vacances

Prenant nos coeurs à l’hameçon

Allumant notre adolescence

Nous avons eu pour nos leçons

Les années campagne

Premier émoi, premier chagrin

Un car qui s’en va sur la route

Un coeur qui court vers son destin

Quand l’autre se meurt dans le doute

Elles n’ont pas de lendemain

Les années campagne

Les années campagne

Ne reviennent pas

Mais nous accompagnent

Souvent pas à pas

Fleurs de l’existence

Allumant des feux

Des lueurs d’enfance

Au fond de nos yeux

Je repense de temps en temps

Aux jours bénis de notre faiblesse

À nos parents, nos grands-parents

Aux années folles, années tendresse

Miel enrichi de nos printemps

Les années cocagne

Les années campagne

Les années campagne

Aan de horizon van mijn gedachten

Een paar foto's doemen op

Opstaan ​​uit ons verleden

Voordat hij werd opgepikt door de stad

Ik vertrek met een verscheurde ziel

De campagnejaren

Ik in het geheim van mijn hart

Ik blijf als een wond

De zoute smaak van dit geluk

Wat nauwelijks een avontuur was

Wat ons warmte bood

De campagnejaren

En hoe verder ik ga

van die jaren

Hoe meer ze me grijpen

fluister tegen me

Van een verlegen kind

Op een dag ontmoet

Wiens gids ik was

In de liefdesspelletjes

Ze had nooit liefgehad

Ze noemden haar de wilde

Ze was trots en gereserveerd

En was van niemand

We hadden een zomer

Mijn hart getuigt

De campagnejaren

De campagnejaren

Liefde bood zichzelf aan zonder ceremonie

Onder de blauwe luchten van mijn vakantie

Ons hart bij de haak nemen

Onze adolescentie verlichten

We hadden voor onze lessen

De campagnejaren

Eerste emotie, eerste verdriet

Een coach gaat de weg op

Een hart dat naar zijn bestemming rent

Wanneer de ander in twijfel sterft

Ze hebben geen morgen

De campagnejaren

De campagnejaren

kom niet terug

Maar ga met ons mee

Vaak stap voor stap

Bloemen van het bestaan

vuur aansteken

Glimmen van de kindertijd

Diep in onze ogen

Ik denk af en toe terug

In de gezegende dagen van onze zwakheid

Aan onze ouders, onze grootouders

In de gekke jaren, jaren van tederheid

Honing verrijkt uit onze bronnen

De zoete jaren

De campagnejaren

De campagnejaren