Le poker - Charles Aznavour

Par trois gars de mon quartier

Je me suis laissé entraîner

Dans un tripot la semaine dernière

Dans une salle enfumée

Nous nous sommes installés

Autour d’une table de poker

On a enlevé nos vestons

Commandé force boissons

Puis la partie a commencé

Tell que je vais vous l’expliquer

On prend les cartes, on brasse les cartes

On coupe les cartes, on donne les cartes

C’est merveilleux on va jouer au poker

On reprend ses cartes, on regarde ses cartes

On s'écrie: cartes!

Puis l’on écarte

J’en jette trois car j’ai déjà une paire

Quand tout le monde a son jeu

On se regarde en chiens de faïence

On essaie de lire dans les yeux

Du voisin plein de méfiance

J’ai pris trois cartes et lui deux cartes

Vous combien de cartes?

Moi juste une carte

Ah, ah faut s’méfier y’a du bluff dans l’air…

«Je suis blind à toi de parler»

Dit au second le premier

Et ce dernier s'écrie: «Parole!»

Le troisième mise cent francs

Je dis: «tes cent, plus mille francs»

Les deux autres s’arrêtent au vol

Le troisième me dit: «voilà

Tes mille francs!

qu’est-ce que tu as ?»

— Trois dames, j’ai gagné je crois

— Non, dit-il car j’ai trois rois!"

On prend les cartes, on brasse les cartes

On coupe les cartes, on donne les cartes

Je me dis qu’es-tu venu faire dans cette galères?

On reprend ses cartes, on regarde ses cartes

On s'écrie: carte!

Puis l’on écarte

Je me dis maintenant va falloir se refaire

Pendant toute la partie

Je me faisais des reproches

Quand se termina la nuit

Je n’avais plus rien en poche

Avant que je ne parte, je prends les cartes

Je déchire les cartes

Je jette les cartes

Et les piétine avec colère

Mais au moment de m’en aller

J’entends des coups de sifflet

Une descente de police

Les inspecteurs du quartier

Veulent tous nous interroger

Me voici devant la justice

Ils me disent: «mon garçon

Nous sommes bons et te donnons

Une minute pour t’expliquer»

Je leur ai dit affolé:

On prend les cartes, on brasse les cartes

On coupe les cartes, on donne les cartes

Je n’ai jamais rien eu de meilleur qu’une paire

On reprend ses cartes, on regarde ses cartes

On s'écrie: cartes!

Puis l’on écarte

— Je vois très bien me dit le commissaire

On va vous emprisonner

Car du reste je m’en fiche

Mais on va vous affecter

Au département des fiches

On prend les cartes, on regarde les cartes

On trie les cartes, on range les cartes

En prison je suis devenu fonctionnaire

Tout ça parce qu’un jour

Un bien triste jour

J’ai voulu jouer au poker

Door drie jongens uit mijn buurt

ik heb me laten meeslepen

Bij een goktent vorige week

In een rokerige kamer

We hebben ons gevestigd

Rond een pokertafel

We deden onze jassen uit

Sterke dranken besteld

Toen begon het spel

Zoals ik het je zal uitleggen

We nemen de kaarten, we schudden de kaarten

We knippen de kaarten, we geven de kaarten

Het is geweldig dat we gaan pokeren

We nemen onze kaarten terug, we bekijken onze kaarten

Wij roepen: kaarten!

Dan gooien we weg

Ik gooi er drie omdat ik al een paar heb

Als iedereen zijn spel heeft

We kijken elkaar aan in aardewerken honden

We proberen ogen te lezen

Van de verdachte buurman

Ik nam drie kaarten en hij nam twee kaarten

Je hoeveel kaarten?

Ik alleen een kaart

Ah, ah, pas op, er hangt een bluf in de lucht...

"Ik ben blind als je praat"

Vertel de tweede eerst

En de laatste roept uit: "Woord!"

De derde zet honderd frank in

Ik zeg: "uw honderd, plus duizend francs"

De andere twee stoppen tijdens de vlucht

De derde zei tegen me: "Daar ga je!

Uw duizend francs!

wat heb je ?"

"Drie dames, ik heb gewonnen denk ik."

'Nee,' zei hij, 'ik heb drie koningen!'

We nemen de kaarten, we schudden de kaarten

We knippen de kaarten, we geven de kaarten

Ik zeg tegen mezelf wat ben je komen doen in deze puinhoop?

We nemen onze kaarten terug, we bekijken onze kaarten

Wij roepen: kaart!

Dan gooien we weg

Ik zeg tegen mezelf, nu moet ik het opnieuw doen

Gedurende het spel

ik gaf mezelf de schuld

Toen de nacht eindigde

Ik had niets meer in mijn zak

Voordat ik ga, pak ik de kaarten

Ik verscheur de kaarten

Ik gooi de kaarten

En vertrap ze boos

Maar als ik ga

ik hoor fluitjes

Een politie-inval

Buurtinspecteurs

Wil je ons allemaal ondervragen

Hier ben ik in de rechtbank

Ze vertellen me, "jongen

We zijn goed en geven je

Een minuut om uit te leggen

Ik vertelde ze in paniek:

We nemen de kaarten, we schudden de kaarten

We knippen de kaarten, we geven de kaarten

Ik heb nooit iets beters gehad dan een paar

We nemen onze kaarten terug, we bekijken onze kaarten

Wij roepen: kaarten!

Dan gooien we weg

'Ik kan heel goed zien,' zei de commissaris tegen mij.

We zullen je opsluiten

Want de rest kan me niet schelen

Maar we zullen je beïnvloeden

Op de archiefafdeling

We pakken de kaarten, we kijken naar de kaarten

We sorteren de kaarten, we leggen de kaarten weg

In de gevangenis werd ik ambtenaar

Allemaal omdat op een dag

Een heel verdrietige dag

Ik wilde pokeren