La Route - Charles Aznavour

Quand les tambours ont cessé de rouler

Les clairons de sonner

L’adjudant de gueuler

Moi j’ai repris la route

Moi j’ai repris la blanche et belle grande route

Quand le soleil dans le ciel s’est pointé

Ivre de liberté

Sans savoir où aller

Moi j’ai repris la route

D’un petit pas léger

Il y avait une gosse

Qui gardait ses moutons

Laridondon

Pas futée mais précoce

Un bien joli tendron

L’air tendre et l’herbe verte

Quelques banalités

Laridondé

La fille s’est offerte

On s’est laissé glisser

Quand ses parents ont crié «au voleur!»

Car j’avais pris le cœur

De la fillette en pleur

Moi j’ai repris la route

Moi j’ai repris la blanche et belle grande route

Quand les gendarmes ont cessé de chercher

Et moi de me cacher

Lorsque tout fut calmé

Moi j’ai repris la route

Mais je l’ai enlevée

À Paris sur la Butte

Où l’on s’est installés

Laridondé

Elle a fait la culbute

Avec tout le quartier

Quand j'étais en colère

Elle m’ouvrait les bras

Laridonda

Il n’y avait rien à faire

Elle ne comprenait pas

Quand dans mes yeux les larmes ont perlé

Quand ma vie fut brisée

Et mon cœur dévasté

Moi j’ai repris la route

Moi j’ai repris la blanche et belle grande route

Quand la caserne a ouvert ses battants

Que j’ai vu grimaçant

Mon amour d’adjudant

Ça ne fait aucun doute

Je me suis engagé

Et j’ai repris la route

Dans les rangs de l’armée

Dans les rangs de l’armée

Toen de drums stopten met rollen

De bugels klinken

Warrant Officer schreeuwen

Ik ben weer op weg gegaan

Ik, ik nam de witte en mooie hoofdweg

Toen de zon aan de hemel opkwam

Dronken van vrijheid

Zonder te weten waar te gaan

Ik ben weer op weg gegaan

Met een lichte stap

Er was een kind

wie hoedde zijn schapen

Laridondon

Niet slim maar vroegrijp

Een mooie pees

De zachte lucht en het groene gras

Een paar banaliteiten

Laridonde

Het meisje bood zichzelf aan

We laten ons uitglijden

Toen zijn ouders "dief!" riepen.

Omdat ik het hart had genomen

Van het huilende meisje

Ik ben weer op weg gegaan

Ik, ik nam de witte en mooie hoofdweg

Toen de politie stopte met zoeken

En ik om me te verstoppen

Toen alles rustig was

Ik ben weer op weg gegaan

Maar ik nam het weg

In Parijs aan de Butte

Waar we ons vestigden?

Laridonde

Ze deed de salto

Met de hele buurt

Toen ik boos was

Ze opende haar armen voor mij

Laridonda

Er was niets te doen

Ze begreep het niet

Toen in mijn ogen de tranen parelden

Toen mijn leven verbrijzeld was

En mijn verwoeste hart

Ik ben weer op weg gegaan

Ik, ik nam de witte en mooie hoofdweg

Toen de kazerne zijn deuren opende

Dat ik grimassen zag

De liefde van mijn sergeant

Zonder twijfel

ik ben verloofd

En ik ging weer op pad

In de gelederen van het leger

In de gelederen van het leger