Hieronder staat de songtekst van het nummer La Bohemia , artiest - Charles Aznavour met vertaling
Originele tekst met vertaling
Charles Aznavour
Je vous parle d'un temps
Que les moins de vingt ans
Ne peuvent pas connaître
Montmartre en ce temps-là
Accrochait ses lilas
Jusque sous nos fenêtres
Et si l'humble garni
Qui nous servait de nid
Ne payait pas de mine
C'est là qu'on s'est connu
Moi qui criais famine
Et toi qui posais nue
La bohème, la bohème
Ça voulait dire on est heureux
La bohème, la bohème
Nous ne mangions qu'un jour sur deux
Dans les cafés voisins
Nous étions quelques-uns
Qui attendions la gloire
Et bien que miséreux
Avec le ventre creux
Nous ne cessions d'y croire
Et quand quelque bistro
Contre un bon repas chaud
Nous prenait une toile
Nous récitions des vers
Groupés autour du poêle
En oubliant l'hiver
La bohème, la bohème
Ça voulait dire tu es jolie
La bohème, la bohème
Et nous avions tous du génie
Souvent il m'arrivait
Devant mon chevalet
De passer des nuits blanches
Retouchant le dessin
De la ligne d'un sein
Du galbe d'une hanche
Et ce n'est qu'au matin
Qu'on s'asseyait enfin
Devant un café-crème
Epuisés mais ravis
Fallait-il que l'on s'aime
Et qu'on aime la vie
La bohème, la bohème
Ça voulait dire on a vingt ans
La bohème, la bohème
Et nous vivions de l'air du temps
Quand au hasard des jours
Je m'en vais faire un tour
A mon ancienne adresse
Je ne reconnais plus
Ni les murs, ni les rues
Qui ont vu ma jeunesse
En haut d'un escalier
Je cherche l'atelier
Dont plus rien ne subsiste
Dans son nouveau décor
Montmartre semble triste
Et les lilas sont morts
La bohème, la bohème
On était jeunes, on était fous
La bohème, la bohème
Ça ne veut plus rien dire du tout
Ik heb het tegen je over een tijd
Dan die onder de twintig
kan het niet weten
Montmartre in die tijd
hing haar seringen op
Recht onder onze ramen
En als de nederige gegarneerd is
die diende als ons nest
zag er niet uit
Daar hebben we elkaar ontmoet
Ik die hongersnood riep
En jij die naakt poseerde
bohemien, bohemien
Het betekende dat we blij waren
bohemien, bohemien
We aten alleen om de andere dag
In nabijgelegen cafés
We waren met een paar
wie wachtte op glorie
En hoewel ellendig
Met een lege maag
We bleven geloven
En wanneer een bistro
Voor een goede warme maaltijd
We namen een canvas
We reciteerden verzen
Gegroepeerd rond de kachel
de winter vergeten
bohemien, bohemien
Het betekende dat je mooi was
bohemien, bohemien
En we waren allemaal geniaal
Vaak is het mij overkomen
Voor mijn ezel
Om slapeloze nachten door te brengen
De tekening retoucheren
Van de lijn van een borst
Van de welving van een heup
En het is alleen in de ochtend
Dat we eindelijk gaan zitten
Voor een café-crème
Uitgeput maar blij
Moesten we van elkaar houden?
En dat we van het leven houden
bohemien, bohemien
Dat betekende dat we twintig jaar oud zijn
bohemien, bohemien
En we leefden in de tijdgeest
Wanneer willekeurige dagen
ik ga een ritje maken
Op mijn oude adres
ik herken het niet meer
Noch de muren, noch de straten
Wie heeft mijn jeugd gezien?
Boven aan een trap
Ik zoek de workshop
Waarvan niets overblijft
In zijn nieuwe setting
Montmartre lijkt verdrietig
En de seringen zijn dood
bohemien, bohemien
We waren jong, we waren gek
bohemien, bohemien
Het betekent helemaal niets
Liedjes in verschillende talen
Hoogwaardige vertalingen in alle talen
Vind binnen enkele seconden de teksten die je nodig hebt