L'istrione - Charles Aznavour

Io sono un istrione

Ma la genialità

È nata insieme a me

Nel teatro che vuoi

Dove un altro cadrà

Io mi surclasserò

Io sono un istrione

Ma la teatralità

Scorre dentro di me

Quattro tavole in croce

E qualche spettatore

Chi sono lo vedrai…

Lo vedrai…

In una stanza di tre muri

Tengo il pubblico con me

Sull’orlo di un abisso oscuro

Coi i miei crac con i miei chi

E la commedia brillerà

Del fuoco sacro acceso in me

E parlo e piango e riderò

Nel personaggio… che vivrò

Perdonatemi se

Con nessuno di voi

Non ho niente in comune

Io sono un istrione

A cui la scena dà

La giusta dimensione

La vita torna in me

Ad ogni chi è di scena

Che io sentirò

E ancora morirò

Di gioia e di paura

Quando il sipario sale

Paura che potrò

Non ricordare più

La parte che so già

Poi quando tocca a me

Puntuale sono là

Nel sogno sempre uguale… uguale…

Io sono un istrione

Ed ho scelto oramai

La vita che farò

Procuratemi voi

Sei repliche in città

E un successo farò

Io sono un istrione

E l’arte, l’arte sola è la vita per me

Se mi date un teatro

E un ruolo adatto a me

Il genio si vedrà… si vedrà…

Con il mio viso ben truccato

Con la maschera che ho

In tono enfatico, discreto

Versi e prosa vi dirò

Con tenerezza o con furore

E mentre agli altri mentirò

Fino a che sembri verità

Fino a che io ci crederò…

Non è per vanità

Quel che valgo lo so

E ad essere sincero

Solo un vero istrione

È grande come me

Ed io ne sono fiero

ik ben een histrion

Maar het genie

Ze is bij mij geboren

In het theater wil je

Waar een ander zal vallen

Ik zal mezelf overtreffen

ik ben een histrion

Maar de theatraliteit

Het stroomt in mij

Vier tafels aan het kruis

En wat toeschouwers

Wie ik ben zul je zien...

Je zult het zien…

In een kamer met drie muren

Ik houd het publiek bij me

Op de rand van een donkere afgrond

Met mijn crashes met mijn who's

En de komedie zal schitteren

Van het heilige vuur dat in mij ontstoken is

En ik praat en ik huil en ik zal lachen

In karakter ... dat ik zal leven

Vergeef me als

Met niemand van jullie

Ik heb niets gemeen

ik ben een histrion

Waaraan de scène geeft

De goede maat

Het leven komt terug naar mij

Aan iedereen die op het podium staat

dat ik zal horen

En toch zal ik sterven

Van vreugde en angst

Als het gordijn omhoog gaat

Angst dat ik het zal kunnen

Weet het niet meer

Het deel dat ik al ken

Als ik dan aan de beurt ben

ik ben er op tijd

In de droom altijd hetzelfde ... hetzelfde ...

ik ben een histrion

En ik heb inmiddels gekozen

Het leven dat ik zal leiden

Je snapt me

Zes herhalingen in de stad

En een succes zal ik maken

ik ben een histrion

En kunst, kunst alleen is leven voor mij

Als je me een theater geeft

Het is een geschikte rol voor mij

Het genie zal worden gezien ... het zal worden gezien ...

Met mijn gezicht goed opgemaakt

Met het masker dat ik heb

Op een nadrukkelijke, discrete toon

Verzen en proza ​​zal ik je vertellen

Met tederheid of met woede

En terwijl ik tegen de anderen lieg

Tot het de waarheid lijkt

Zolang ik het geloof...

Het is niet uit ijdelheid

Wat ik waard ben weet ik

En om eerlijk te zijn

Gewoon een echte histrion

Hij is net zo groot als ik

En ik ben er trots op