L'amour Nous Emporte - Charles Aznavour

Ferme les rideaux, ma blonde

Pour que dans l’intimité

On fasse le tour du monde

Dans la mi-obscurité

Une fois fermée la porte

Le voyage est commencé

Le bateau qui nous emporte

Est dans la chambre à coucher

Le lit est encore à l’ancre

Dans la baie de nos désirs

Et ton corsage s'échancre

En attendant le plaisir

Quand nous larguons les amarres

On est pris par le courant

Tandis que je tiens la barre

Tu as les cheveux mouvants

L’amour nous emporte

Où il veut

Quand il veut, comme il veut

L’amour nous emporte

Suivons-le

Tous les deux

Soudain ça tangue et ça roule

Le lit cingle dans le vent

Et nos deux corps, de la houle

Épousent le mouvement

C’est l’orage dans nos têtes

On ests entre ciel et eau

C’est le vent, c’est la tempête

Et tu t’agrippes à ma peau

Je murmure, tu divagues

L’amour me pousse où je vais

Tantôt au creux de la vague

Tantôt porté au sommet

Mais peu à peu ça se calme

Et au port de nos amours

C’est la rentrée triomphale

À l’heure où paraît le jour

L’amour nous emporte

Où il veut

Quand il veut, comme il veut

L’amour nous emporte

Suivons-le

Tous les deux

Doe de gordijnen dicht, schat

Zodat in intimiteit

We gaan de wereld rond

In het halfduister

Zodra de deur is gesloten

De reis is begonnen

Het schip dat ons draagt

Is in de slaapkamer

Het bed ligt nog voor anker

In de baai van onze verlangens

En je lijfje valt uit

Wachten op plezier

Wanneer we afwerpen

We zitten vast in de stroming

Terwijl ik het roer vasthoud

Je hebt golvend haar

liefde neemt ons mee

waar hij wil

Wanneer hij wil, hoe hij wil

liefde neemt ons mee

laten we hem volgen

Beide

Plotseling werpt het en het rolt

Het bed zwaait in de wind

En onze twee lichamen, zwellen

Omarm de beweging

Het is de storm in ons hoofd

We zijn tussen lucht en water

Het is de wind, het is de storm

En je klampt je vast aan mijn huid

Ik fluister, jij dwaalt af

Liefde drijft me waar ik ga

Soms aan de onderkant van de golf

Soms naar de top gebracht

Maar beetje bij beetje wordt het rustiger

En in de haven van onze liefdes

Het is de triomfantelijke terugkeer

Op het uur dat de dag verschijnt

liefde neemt ons mee

waar hij wil

Wanneer hij wil, hoe hij wil

liefde neemt ons mee

laten we hem volgen

Beide