L'aiguille - Charles Aznavour

Mon enfant, mon air pur

Mon sang, mon espérance

Mon ferment, mon futur

Ma chair, ma survivance

Tu ne perpétueras ni mon nom ni ma race

Tout ce que j’ai bâti, je l’ai rêvé en vain

Je quitterai ce monde sans laisser de trace

Tes yeux ne s’ouvriront sur aucun lendemain

L’aiguille dans ta veine éclatée

Ta peau déchirée

L’aiguille dans ton corps mutilé

Crucifié

L’aiguille de nos espoirs trahis

Te clouant dans la nuit

Sans vie

Mon arbre, mon petit

Qui peut dire à l’avance

Ou le bonheur finit

Quand le malheur commence

Le drame de la vie sans auteur ni dialogue

Qui s"écrit à huis clos se joue à notre insu

Les plaisirs innocents n’en sont que le prologue

Les paradis promis ont l’enfer pour issue

En regardant fleurir

Tes printemps pleins de grâce

Je n’ai pas sous tes rires

Éventé tes angoisses

Peut-être pas non plus assez dit que je t’aime

Ni suffisamment pris le temps d'être avec toi

Que tu as dû souffrir en secret de problèmes

A présent c’est mon tour perdu dans mes pourquoi

L’aiguille

Mijn kind, mijn schone lucht

Mijn bloed, mijn hoop

Mijn gist, mijn toekomst

Mijn vlees, mijn overleving

Je zult mijn naam of mijn ras niet bestendigen

Alles wat ik heb gebouwd, heb ik tevergeefs gedroomd

Ik zal deze wereld verlaten zonder een spoor achter te laten

Je ogen gaan niet open voor geen morgen

De naald in je gebarsten ader

Je gescheurde huid

De naald in je verminkte lichaam

gekruisigd

De naald van onze verraden hoop

Je vastzetten in de nacht

zonder leven

Mijn boom, mijn kleintje

Wie kan het van tevoren zeggen

Waar geluk eindigt

Wanneer ongeluk begint

Het drama van het leven zonder auteur of dialoog

Wie achter gesloten deuren wordt geschreven, wordt gespeeld zonder ons medeweten

Onschuldige genoegens zijn slechts de proloog

De beloofde paradijzen eindigen in de hel

Kijken hoe het bloeit

Uw genadige bronnen

Ik heb niet onder je gelach

Ventileer je zorgen

Misschien niet genoeg gezegd dat ik ook van je hou

Heeft ook niet genoeg tijd genomen om bij je te zijn

Dat je in het geheim problemen moest lijden

Nu is het mijn beurt, verloren in mijn waarom

De naald