Je Ne Savais Pas - Charles Aznavour

Quand je marchais à sa rencontre

Que je ne la connaissais pas

Et comptais chacun de ces pas

Qui nous séparaient l’un de l’autre

Pauvre naïf, pauvre de moi

Je ne savais pas

Quand je modelais son visage

Du fond du cœur, du bout des doigts

Imaginant tous ses appas

Et les reliefs de son corsage

Prêtant même un son à sa voix

Je ne savais pas

Prêtant même un son à sa voix

Je ne savais pas

Lorsque mon cœur en équilibre

Rêvant d’un amoureux parcours

Et vibrant de toutes ses fibres

Se laissait jongler par l’amour

En battant fort et vivant libre

Au grès des rêves au fils des jours

Mon cœur aux conseils restait sourd

A vingt ans l'âme vagabonde

On croit détenir le pouvoir

De juger les choses et le monde

Et tout connaître et tout savoir

Sur la vie et ses aléas

Je ne savais pas

Sue la vie et ses aléas

Je ne savais pas

Quand elle restait schématique

Que je la voulais bienvenue

Qu’elle n'était que l’inconnue

Et l’X de mes mathématiques

Moi le matheux si sûr de moi

Je ne savais pas

Quand je cherchais à la résoudre

Par ciel sur terre et nuits plus jours

En espérant qu’enfin l’amour

Vienne mettre le feu aux poudres

Mea culpa mea culpa

Je ne savais pas

Mea culpa mea culpa

Je ne savais pas

Sortant des jupes de ma mère

Je n’avais en tout et pour tout

Que quelques notions littéraires

C’est peu mais j’y tenais beaucoup

J'étais jeune et mon caractère

Était celui d’un jeune loup

Vibrant d’un feu brûlant et fou

J’aurais dû écouter ma mère

A cet âge on n'écoute pas

J’aurais dû regarder mon père

Qui marche aux ordres et file droit

Depuis c’est moi qui marche au pas

Je ne savais pas

Depuis c’est moi qui marche au pas

Je ne savais pas

Quand au Maire adjoint de la ville

Cernés d’amis et de parents

J’ai dis oui comme un imbécile

D’un air débile et triomphant

Tombant de Charybde en Scylla

Je ne savais pas

J’allais de surprise en surprise

L’euphorie n’a duré qu’un temps

Et j’apprenais à mes dépends

Que c’est vraiment triste Venise

Et que la chanson ne ment pas

Je ne savais pas

Et que la chanson ne ment pas

Je ne savais pas

Depuis ce jour je suis docile

Elle tranquille prend du poids

Elle est cassée elle jubile

Comblée, du moins elle le croit

Moi pour ne pas finir sénile

Entre sa télé et ses chats

Je me cherche un bon avocat

A moindre coût pour tête haute

En choisissant la liberté

Me sortir de l’affreux guêpier

Où je suis rentré par ma faute

Me faire piéger comme un rat

Je ne savais pas

A présent que je sais tout ça

Ça m’avance à quoi

Toen ik naar haar toe liep

Dat ik haar niet kende

En telde elke stap

die ons van elkaar scheidde

Arme naïef, arme ik

ik wist het niet

Toen ik haar gezicht aan het modelleren was

Uit de grond van mijn hart, uit mijn vingertoppen

al haar charmes voorstellend

En de reliëfs van haar lijfje

Zelfs zijn stem een ​​geluid geven

ik wist het niet

Zelfs zijn stem een ​​geluid geven

ik wist het niet

Wanneer mijn hart in balans is

Dromen van de reis van een geliefde

En vibrerend met al zijn vezels

Laat liefde jongleren

Hard vechten en vrij leven

Door dromen terwijl de dagen verstrijken

Mijn hart voor advies bleef doof

Op twintig dwaalt de ziel

We geloven dat we de macht hebben

Om dingen en de wereld te beoordelen

En weet het allemaal en weet het allemaal

Over het leven en zijn grillen

ik wist het niet

Sue het leven en zijn grillen

ik wist het niet

Toen ze schematisch bleef

Dat ik haar welkom wilde hebben

Dat ze gewoon de onbekende was

En de X van mijn wiskunde

Ik de wiskundige zo zeker van mezelf

ik wist het niet

Toen ik het probeerde op te lossen

Door de hemel op aarde en nachten plus dagen

In de hoop dat eindelijk liefde

Kom het poeder in brand steken

mea culpa mea culpa

ik wist het niet

mea culpa mea culpa

ik wist het niet

Uit de rokken van mijn moeder komen

Ik had in alles en voor iedereen

Slechts een paar literaire begrippen

Het is niet veel, maar ik wilde het heel graag

Ik was jong en mijn karakter

Was dat van een jonge wolf

Trillen met een heet, waanzinnig vuur

Ik had naar mijn moeder moeten luisteren

Op deze leeftijd luisteren we niet

Ik had naar mijn vader moeten kijken

Wie marcheert naar orders en gaat rechtdoor

Sindsdien ben ik het die in de pas loopt

ik wist het niet

Sindsdien ben ik het die in de pas loopt

ik wist het niet

Toen de loco-burgemeester van de stad

Omringd door vrienden en familie

Ik zei ja als een dwaas

Met een domme en triomfantelijke lucht

Vallen van Charybdis naar Scylla

ik wist het niet

Ik ging van verrassing naar verrassing

De euforie duurde maar even

En ik leerde alleen

Hoe triest is Venetië

En het lied liegt niet

ik wist het niet

En het lied liegt niet

ik wist het niet

Sinds die dag ben ik volgzaam geweest

Ze komt stilletjes aan in gewicht

Ze is blut, ze is jubelend

Vervuld, of zo denkt ze

Ik om niet seniel te worden

Tussen zijn tv en zijn katten

Ik zoek een goede advocaat

Lagere kosten voor heads-up

Door te kiezen voor vrijheid

Haal me uit de vreselijke val

Waar ik door mijn schuld ging

Vast komen te zitten als een rat

ik wist het niet

Nu ik dat allemaal weet

Wat levert het mij op?