Je N'entends Rien - Charles Aznavour

A l'âge où l’on va au collège

j’apprenais déjà le solfège

des trucs qui font rire et l’acrobatie

j’apprenais des gifles sonores

celles que les enfants adorent

qui nous font que gagner mieux notre vie

je ne rêvais qu'être un artiste pour être heureux

mais j’ai perdu mes joies en piste

car depuis peu, je n’entends rien des applaudissements

je n’entends rien du rire des enfants

car apprendre des tas de claques

qui font le succès au spectacle

j’ai fini un jour par y laisser mes tympans

je n’entends rien dans le cirque bondé

je n’entends rien des cris émerveillés

les gosses qui sont à la fête

en voyant ma drôle de tête

lorsque l’air ahuri je fais mon entrée

quand mon partenaire dit ses répliques

si je réponds en temps et heure

en soit le miracle s’explique (2x)

je fais mon numéro par cœur

je n’entends rien pour placer mes effets

je n’entends rien et pourtant je le fais

et si j’ai l'œil un peu humide

lorsque je salue dans le vide

c’est que je n’entends jamais rien de mon succès

pourtant, pour des raisons que j’ignore

dans ma tête insonore

une image muette a fais son entrée

moi qui étais seul au monde

je compris à cette seconde

que ma vie venait de se transformer

elle dit ce qu’elle veut dire

très lentement

sur ses lèvres j’apprends à lire

mais cependant

je n’entends rien mais j’appelle au bonheur

je n’entends rien je sens parler son cœur

et lorsque doublement fier

je cherche les mots sur ses lèvres

inquiet qu’ils ne soient pas vraiment les mots

que j’entends

je n’entends rien, j’imagine sa voix

je n’entends rien et parfois malgré moi

je mets les mains sur ses oreilles

pour le priver de ces merveilles

tous les bruits de la vie que je ne perçois pas

un amour en moi serait sise

plus que cet espoir insensé

que le miracle se produise (2x)

pour que comme au temps du passé

je puisse entendre un jour les applaudissements

les mots d’amour, le rire des enfants

m’ouvrant les portes de la chance

me tirant hors de mon silence

qui font peur aux artistes

et troublent les amants

et au niveau de mon inquiétude

me sortant de ma solitude

me délivre du monde des non-entendant

je n’entends rien (2x)

rien (2x)

(Merci à Dandan pour cettes paroles)

Op de leeftijd dat je naar de universiteit gaat

Ik was al muziektheorie aan het leren

trucs die je aan het lachen maken en acrobatiek

ik was sound slaps aan het leren

degene waar kinderen van houden

waardoor we beter kunnen leven

Ik droomde er alleen van om een ​​artiest te zijn om gelukkig te zijn

maar ik verloor mijn vreugde op de baan

omdat ik de laatste tijd geen applaus heb gehoord

Ik hoor niets van het gelach van de kinderen

want leer veel klappen

die succes maken op de show

Uiteindelijk heb ik mijn trommelvliezen daar op een dag achtergelaten

Ik hoor niets in het drukke circus

Ik hoor niets van de verbaasde kreten

de kinderen die op het feest zijn

mijn grappige gezicht zien

als ik versuft kijk loop ik naar binnen

wanneer mijn partner zijn regels zegt

als ik op tijd antwoord

ofwel wordt het wonder verklaard (2x)

Ik doe mijn nummer uit mijn hoofd

Ik hoor niets om mijn spullen te plaatsen

Ik hoor niets en toch hoor ik

en als mijn oog een beetje nat is

wanneer ik salueer in de leegte

het is dat ik nooit over mijn succes hoor

Echter, om mij onbekende redenen

in mijn geluidloze hoofd

een gedempte afbeelding is binnengekomen

ik die alleen op de wereld was

Ik begreep het in die seconde

dat mijn leven net was veranderd

ze zegt wat ze bedoelt

erg traag

op haar lippen leer ik lezen

Echter

Ik hoor niets, maar ik roep om geluk

Ik hoor niets, ik voel zijn hart spreken

en wanneer dubbel trots

Ik zoek naar de woorden op haar lippen

bang dat het niet echt de woorden zijn

dat ik hoor

Ik hoor niets, ik stel me zijn stem voor

Ik hoor niets en soms ondanks mezelf

Ik leg mijn handen op zijn oren

om hem van deze wonderen te beroven

alle geluiden van het leven die ik niet hoor

een liefde in mij zou zitten

meer dan deze dwaze hoop

laat het wonder gebeuren (2x)

zodat zoals in de verleden tijd

Misschien hoor ik op een dag het applaus

de woorden van liefde, het gelach van kinderen

de deuren van geluk voor mij openen

trekt me uit mijn stilte

die de artiesten bang maken

en liefhebbers in verwarring brengen

en op mijn niveau van zorg

me uit mijn eenzaamheid halen

verlos mij van de wereld van de doven

ik hoor niets (2x)

niets (2x)

(Met dank aan Dandan voor deze teksten)